آنفلوانزای انسانی و آنفلوانزای پرندگان
معرفی بیماری
آنفلوانزاي انسانی: آنفلوانزا به شكل جهان گير (پاندمی)، همه‌گیری (وسيع، كوچك، منطقه‌ای)، همه‌گیری، طغيان و تك گير (اسپوراديك) مشاهده می‌شود. ميزان حمله در همه‌گیری‌هایی كه در اجتماعات بزرگ اتفاق می‌افتد معمولاً بين 10 تا 20 درصد است، در حالي كه در اجتماعات بسته مثل مدرسه‌های شبانه‌روزی و يا خانه سالمندان به 50 درصد و بيشتر می‌رسد. همه‌گیری‌ها در مناطق معتدل معمولاً بيشتر در زمستان و در نواحي گرمسير و اغلب در ماه‌های باراني سال اتفاق می‌افتد.
آنفلوانزای پرندگان: آنفلوانزا علاوه بر انسان در گونه‌های مختلف پرندگان و بسياري از پستانداران از جمله اسب، خوك و گربه سانان مشاهده می‌شود. به دليل امكان پرواز در پرندگان و تنوع سوشهاي ويروس آنفلوانزاي مشاهده شده در پرندگان و خطر انتقال آن به انسان و اثبات بروز پاندمي هاي قبلي با منشأ اين ویروس‌ها، آنفلوانزاي پرندگان داراي اهميت خاص می‌باشد.
آنفلوانزای پاندميك (جهان گير): پاندمي آنفلوانزا به دنبال شيفت آنتي ژني و توليد ويروس جديدي كه جامعه نسبت به آن مصونيت ندارد روي می‌دهد؛ اما با توليد آنتي بادي ضد ویروس جديد، ميزان مصونيت جامعه افزايش يافته و به تدريج تغييرات دريفت آنتي ژني در ويروس روي داده و ايمني نسبت به آن كمتر می‌گردد. اپيدمي هاي مكرر طي سال‌های بعد به وسیله سوشهايي كه دچار دريفت آنتي ژني شده‌اند بروز می‌کند و بعد از 10 تا 30 سال ايمني جامعه نسبت به تمامي اين زير گونه هاي تغيير يافته به ميزان زيادي افزايش می‌یابد و بدين ترتيب شرايط انتشار ويروس جديد فراهم می‌شود .
آنفلوانزاي انسانی: آنفلوانزا به شكل جهان گير (پاندمی)، همه‌گیری (وسيع، كوچك، منطقه‌ای)، همه‌گیری، طغيان و تك گير (اسپوراديك) مشاهده می‌شود. ميزان حمله در همه‌گیری‌هایی كه در اجتماعات بزرگ اتفاق می‌افتد معمولاً بين 10 تا 20 درصد است، در حالي كه در اجتماعات بسته مثل مدرسه‌های شبانه‌روزی و يا خانه سالمندان به 50 درصد و بيشتر می‌رسد. همه‌گیری‌ها در مناطق معتدل معمولاً بيشتر در زمستان و در نواحي گرمسير و اغلب در ماه‌های باراني سال اتفاق می‌افتد.
آنفلوانزای پرندگان: آنفلوانزا علاوه بر انسان در گونه‌های مختلف پرندگان و بسياري از پستانداران از جمله اسب، خوك و گربه سانان مشاهده می‌شود. به دليل امكان پرواز در پرندگان و تنوع سوشهاي ويروس آنفلوانزاي مشاهده شده در پرندگان و خطر انتقال آن به انسان و اثبات بروز پاندمي هاي قبلي با منشأ اين ویروس‌ها، آنفلوانزاي پرندگان داراي اهميت خاص می‌باشد.
آنفلوانزای پاندميك (جهان گير): پاندمي آنفلوانزا به دنبال شيفت آنتي ژني و توليد ويروس جديدي كه جامعه نسبت به آن مصونيت ندارد روي می‌دهد؛ اما با توليد آنتي بادي ضد ویروس جديد، ميزان مصونيت جامعه افزايش يافته و به تدريج تغييرات دريفت آنتي ژني در ويروس روي داده و ايمني نسبت به آن كمتر می‌گردد. اپيدمي هاي مكرر طي سال‌های بعد به وسیله سوشهايي كه دچار دريفت آنتي ژني شده‌اند بروز می‌کند و بعد از 10 تا 30 سال ايمني جامعه نسبت به تمامي اين زير گونه هاي تغيير يافته به ميزان زيادي افزايش می‌یابد و بدين ترتيب شرايط انتشار ويروس جديد فراهم می‌شود .
۳.۶k
۱۶ شهریور ۱۴۰۰
دیدگاه ها (۱)
هنوز هیچ دیدگاهی برای این مطلب ثبت نشده است.