بسم الله الرحمن الرحيم
بسم الله الرحمن الرحيم
پاسخ قسمت سوم :
و اصلاً از خدا چیزی نمی خواهند!، اما چون دهنده فقط اوست وهمگان قبول کنند یا نکنند، مرزوق او هستند، هر چه بخواهند، در واقع از او میخواهند؛ و منکر قیامت نیز کسی است که آخرت آباد و سعادت ابدی را نمیخواهد: فَإِذَا قَضَيْتُمْ مَنَاسِكَكُمْ فَاذْكُرُوا اللَّهَ كَذِكْرِكُمْ آبَاءَكُمْ أَوْ أَشَدَّ ذِكْرًا فَمِنَ النَّاسِ مَنْ يَقُولُ رَبَّنَا آتِنَا فِي الدُّنْيَا وَمَا لَهُ فِي الْآخِرَةِ مِنْ خَلَاقٍ - پس چون اعمال و آداب حجّتان را به جا آوريد خدا را ياد كنيد آن گونه كه پدرانتان را ياد مىكنيد يا بهتر و رساتر از آن؛ پس برخى از مردم گويند: پروردگارا، به ما در دنيا نیکی عطا کن نعمت ده؛ و آنان را در آخرت نصيبى نيست.(سوره بقره آیه 200)
اما کسانی که عاقل و بالتبع مؤمن هستند، توحید و معاد را قبول دارند، حیات اخروی و بهشت و جهنم را باور دارند، صرفاً نمیگویند که به ما در این دنیا علم، ثروت، قدرت، شهرت ... بده، بلکه میگویند: هر چه در این دنیا می دهی، حَسَنه باشد؛ یعنی حُسن و نیکویی باشد و چنین نباشد که ظاهرش شیرین، اما باطنش تلخ، زهر، زقّوم و آتش باشد و در آخرت نیز هر چه می دهی، نیکویی باشد.
مواهب الهی و از جمله نعمات دنیوی، وقتی برای کسی حَسَنه میشوند، که هدف غایی قرار نگیرند، بلکه به عنوان وسایل رشد مورد استفادۀ بهینه قرار گیرند و به گونهای به حیات اخروی منتقل شوند که آنجا نیز برایشان حَسَنه شود و به خیرشان تمام شود؛ یعنی سبب قُرب و پاداش بیشتر گردد، نه این که وبال گردن شوند و وقتی با حقایق و نتایج مواجه شدند، بگویند:ای کاش هرگز از این مواهب برخودار نشده بودیم. از اینرو مؤمنان چنین دعا میکنند: وَمِنْهُمْ مَنْ يَقُولُ رَبَّنَا آتِنَا فِي الدُّنْيَا حَسَنَةً وَفِي الْآخِرَةِ حَسَنَةً وَقِنَا عَذَابَ النَّارِ - و بعضى از آنها مىگويند: پروردگارا! به ما در دنيا نيكى عطا كن! و در آخرت نيز نيكى مرحمت فرما! و ما را از عذابِ آتش نگاه دار!(سوره بقره آیه 201)
و میفرماید: أُولَئِكَ لَهُمْ نَصِيبٌ مِمَّا كَسَبُوا وَاللَّهُ سَرِيعُ الْحِسَابِ - آنهایند که از آنچه به دست آوردهاند، نصیب و بهرۀ نیکو و فراوانی دارند، و خدا حسابرسی سریع است.(سوره بقره آیه 202)
حسنه آخرت : حسنۀ آخرت، یعنی انسان مشمول رحمت، مغفرت، عفو، جود، کرم و لطف الهی قرار گیرد؛ از آتش دور و وارد بهشت گردد. پس اگر خداوند رحمان و رحیم، به کسی در آخرت حسنه بدهد، او را به بهشت وارد مینماید که سراسر خیر اوست.(پایان)(ص 1)
پاسخ قسمت سوم :
و اصلاً از خدا چیزی نمی خواهند!، اما چون دهنده فقط اوست وهمگان قبول کنند یا نکنند، مرزوق او هستند، هر چه بخواهند، در واقع از او میخواهند؛ و منکر قیامت نیز کسی است که آخرت آباد و سعادت ابدی را نمیخواهد: فَإِذَا قَضَيْتُمْ مَنَاسِكَكُمْ فَاذْكُرُوا اللَّهَ كَذِكْرِكُمْ آبَاءَكُمْ أَوْ أَشَدَّ ذِكْرًا فَمِنَ النَّاسِ مَنْ يَقُولُ رَبَّنَا آتِنَا فِي الدُّنْيَا وَمَا لَهُ فِي الْآخِرَةِ مِنْ خَلَاقٍ - پس چون اعمال و آداب حجّتان را به جا آوريد خدا را ياد كنيد آن گونه كه پدرانتان را ياد مىكنيد يا بهتر و رساتر از آن؛ پس برخى از مردم گويند: پروردگارا، به ما در دنيا نیکی عطا کن نعمت ده؛ و آنان را در آخرت نصيبى نيست.(سوره بقره آیه 200)
اما کسانی که عاقل و بالتبع مؤمن هستند، توحید و معاد را قبول دارند، حیات اخروی و بهشت و جهنم را باور دارند، صرفاً نمیگویند که به ما در این دنیا علم، ثروت، قدرت، شهرت ... بده، بلکه میگویند: هر چه در این دنیا می دهی، حَسَنه باشد؛ یعنی حُسن و نیکویی باشد و چنین نباشد که ظاهرش شیرین، اما باطنش تلخ، زهر، زقّوم و آتش باشد و در آخرت نیز هر چه می دهی، نیکویی باشد.
مواهب الهی و از جمله نعمات دنیوی، وقتی برای کسی حَسَنه میشوند، که هدف غایی قرار نگیرند، بلکه به عنوان وسایل رشد مورد استفادۀ بهینه قرار گیرند و به گونهای به حیات اخروی منتقل شوند که آنجا نیز برایشان حَسَنه شود و به خیرشان تمام شود؛ یعنی سبب قُرب و پاداش بیشتر گردد، نه این که وبال گردن شوند و وقتی با حقایق و نتایج مواجه شدند، بگویند:ای کاش هرگز از این مواهب برخودار نشده بودیم. از اینرو مؤمنان چنین دعا میکنند: وَمِنْهُمْ مَنْ يَقُولُ رَبَّنَا آتِنَا فِي الدُّنْيَا حَسَنَةً وَفِي الْآخِرَةِ حَسَنَةً وَقِنَا عَذَابَ النَّارِ - و بعضى از آنها مىگويند: پروردگارا! به ما در دنيا نيكى عطا كن! و در آخرت نيز نيكى مرحمت فرما! و ما را از عذابِ آتش نگاه دار!(سوره بقره آیه 201)
و میفرماید: أُولَئِكَ لَهُمْ نَصِيبٌ مِمَّا كَسَبُوا وَاللَّهُ سَرِيعُ الْحِسَابِ - آنهایند که از آنچه به دست آوردهاند، نصیب و بهرۀ نیکو و فراوانی دارند، و خدا حسابرسی سریع است.(سوره بقره آیه 202)
حسنه آخرت : حسنۀ آخرت، یعنی انسان مشمول رحمت، مغفرت، عفو، جود، کرم و لطف الهی قرار گیرد؛ از آتش دور و وارد بهشت گردد. پس اگر خداوند رحمان و رحیم، به کسی در آخرت حسنه بدهد، او را به بهشت وارد مینماید که سراسر خیر اوست.(پایان)(ص 1)
۵۷۱
۱۸ مهر ۱۴۰۳
دیدگاه ها (۱)
هنوز هیچ دیدگاهی برای این مطلب ثبت نشده است.