چادر عبایی بر سرم دارم

چادر عَبایی بر سَرَم دارم
با روسریِ سَبْکِ لبنانی
رنگِ جماعت نیستم... اصلاً!
رنگِ تو هستم! خوب میدانی!

من قُرصِ ماهَم را نمی خواهم
جز تو کسی دیوانه اش باشد
اصلاً نباید ابرُوانَم هم
پیدا شود از زیرِ پیشانی!!

عاشق تَرَت هستم زمانی که
حتی شده یک تارِ مویم را
که سرزده از روسری،... آرام
با دست های خود بپوشانی

تو ریش را با ریشه اش داری!
هم ظاهر و هم باطنت ناب است
کم کم مرا با خود یکی کردی
ای عشقِ تدریجی و طولانی

ما بیتِ نابِ مذهبی هستیم
من، فاطمی... تو، حیدری... آری!
ای کاش روزی کربلا باشیم
یک نیمه شب... با چشمِ بارانی!