رئیس کیم خشن part 2

با سردرد بدی کم کم چشمامو باز کردم
کمی تار میدیدم
چند باری پلک زدم که درست شد
منشی رئیس کیم کنارم روی صندلی نشسته بود
هوفی کشیدم و چشم غره ای رفتم
میمرد خودش بیاد؟
به آرومی از جام بلند شدم
سِرم رو از روی دستم کَندم
کیفمو از روی مبل برداشتم و از اتاق رفتم بیرون
سَرم یکمی گیج میرفت
اهمیتی ندادم و از بیمارستان خارج شدم
یه تاکسی گرفتم و رفتم سمت شرکت
چند مین بعد بالاخره رسیدم
از ماشین پیاده شدم
وارد شرکت شدم
رفتم سمت اتاق رئیس کیم
اروم در زدم
+میتونم بیام؟
صدای دوییدن شنیدم
رئیس کیم با نگرانی در رو باز کرد
واریسیم کرد
_یااا تو اینجا چیکار میکنی هانن؟
باید تو بیمارستان میموندی
کمی سرمو انداختم پایین
+من حالم..
چشمام سیاهی رفت و حس کردم که افتادم توی بغل کسی..
چند ساعتی بعد-
با سرگیجه اروم چشمامو باز کردم و به اطراف نگاهی انداختم
چشمام چهارتا شد
اینجا دیگه کجاست. .
عمارته یا قصر؟
خواستم از جام بلند شم که دستی روی شونم حس کردم
به طرفش برگشتم
تند تند پلک زدم
_بالاخره بیدار شدی
+ر..رئیس..کیم؟
دستاشو گذاشت روی لبام
_هیسس حرف نزن، دنبالم بیا
متعجب دنبالش راه افتادم
که رسیدیم به اتاق کارش
لبخندی زد
_بیا تو سون هی
سری تکون دادم و وارد اتاقش شدم
+واو..خیلی زیباست
صورتشو نزدیکم کرد
کمی به طرف عقب خم شدم
_سون هی تو قراره از این به بعد اینجا بمونی
داد بلندی کشیدم که عصبی نگاهم کرد
زیر لب ببخشید کوتاهی گفتم
کمی اومد نزدیک و دستشو توی موهام فرو برد و نوازش کرد
_اشکالی نداره
+رئیس..
_تو این عمارت منو تهیونگ صدا می کنی سون هی
سری تکون دادم
+خ..خب ته..یونگ چرا باید اینجا بمونم؟
_چون که گرگینه ها بازم پیداشون شده
و هدف اونا تویی سون هی
چون جد تو کلا خون خوشمزه و وسوسه انگیزی داشتن، اما اینجا عمارت منه
کسی جرات نداره پاشو بذاره اینجا
توهم باید در امان بمونی
متعجب نگاهش کردم
_درک میکنم الان تو شکی اما عادت میکنی! مگه نه؟
با نیشخند نگاهم میکرد که..
ادامه دارد..!