دلم مبتلاست به عشقت .... اسیر و فدای عشقت دلم فقط منتظر یه راه است به خدا... که راه یابد به راه عشقت... چه خوب است که پدر ماییی ای به فدای این عمار گفتنت بمیرم نبینم اشکی در چشمان پر رحمتت بی شک اگر اسیرت نباشیم آقا نه شاید اسممان نهند آدمی
دیدگاه ها (۸)
هنوز هیچ دیدگاهی برای این مطلب ثبت نشده است.