عشق ناخواسته Part 66

پارت ۶۶
که یدفعه احساس کردم دستای بابام داره تکون میخوره
دایون ـ وای دستاش تکون خورد هوسوک بدو برو دکتر رو صدا کن
هوسوک ـ وای خدا الا میرم
و هوسوک رفت دکتر رو خبر کرد دکتر هم خیلی سریع اومد
و گفت مه بهتره ما بریم هر چی گفتیم که نه پیشش بمونیم قبول نکرد بعد از اون رفتیم بیرون
دایون ـ هوسوک من هنوز باورم نمیشه وای(گریه)
هوسوک ـ خودم هم باورم نمیشه
صبر کن تو چرا داری گریه میکنی بیا اینجا بغل من
دایون رفت توی بغل هوسوک و هوسوک هم اونو محکم بغل کرد
هوسوک ـ چرا گریه ویکنی الا باید خوشحال باشی حال بابات که خوب نوب شد منو تو هم عروسی می کنیم و یه زندگی خیلی خوب رو کنار هم میسازیم
دایون ـ اره خق با توعه ولی ایت اشکا اشک شوقه راستی بابات کجا هست
هوسوک ـ راست میگی اون یه دفعه کجا قیبش زد صبر کن یه زنگ بهش بزنم
و به گوشی باباش زنگ زد بعد از چند تا بوق اون گوشی رو برداشت
هوسوک ـ الو بابا کجایی تو
پدر هوسوک ـ رفتم یه چیزی بخرم بیام اینجا پیش هم بخوریم
هوسوک ـ بابا اونو ولش کن بابای دایـون فکر کنم دوباره به زندگی برگشت
پدر هوسوک ـ چی صبر کن الا میام منتظرم باشید
از زبان پدر هوسوک
وای اصلا باورم نمیشه خیلی سریع وسایل هارو حساب کردم و به سمت بیمارستان حرکت کردم
وقتی رسیدم دیدم هوسوک و دایون کنار هم روی صندلی نشسته بود
پدر هوسوک ـ چی شد چرا اینجا نشستین
دایون ـ عه سلام اومدین نمیدونم دکتر گفت که بریم بیرون و منتظر باشیم
که یه دفعه دکتر اومد
دکتر ـ ایشون به هوش اومدن میتونید برید پیشش ولی زیاد بهشون فشار نیارید یه دوسه روزی اینجا تحت مراقبت های ما باشن حالشون بهتر میشه و میتونین ببرینش خونه
دایون ـ واقعا ازتون ممنونم بابت کمکتون
دکتر ـ این وظیفه ی منه حالا بهتره برید و بیینیشون
هنوز حرف های دکتر تموم نشده بود که دایون رفت پیش پدرش
دایون ـ بابا میدونی چقدر دلم برات تنگ شده بود همین الا داشتم باهات حرف میزدم که انگار بهوش اومدی
پدر دایون ـ چرا اینقدر خودت رو نگران کردی من تا نوه هام رو نبینم تو رو ول نمی کنم دختر(با صدای ضعیف)
دایون ـ من فکر کردم تو هم قراره مثل مامان منو تنها بزاری

خـوب نمیدونم دقیقا پارت جدید رو کی میزارم ولی اگه لایکا به بیستا برسه دوتا پارت میزارم