حرفمو تو تصویر زدم ولی کپشنو بخونید

من دنیا رو یجور دیگه دیده بودم خیلی قشنگ
من دنیامو با تو دیده بودم که قشنگ شده بود مگرنه که دنیای من چیزی جز وجود خودم نیس منیکه انقد تا حالا خودمو سرزنش کردم منیکه اعتماد به نفسم بعضی وقتا زیر صفرع(اغراق) به هر حال اینو خوب بدون وقتی تو هستی دیگه اصن
لبام فقط میخندن
گریه ای در کار نیست، قرار نیست ناراحت باشم تو اون تایم


ولی دیگه فکر میکنم کافی باشه که انقد حالمو با ادمایی خوب کردم که تایم موندنشون بستگی به تکراری شدن من براشون داره و بعد تمام
پس وقتشه خودم حال خودمو خوب کنم وقتی اونا حالمو خوب میکنن فقط تایم کمی حالم خوبه تا وقتی باشن تا وقتی باهاشون حرف بزنم
ولی چی بهتر از حال خوبی که بدون منت کسی باشع
یعنی حال خوبی که خودت بدست اورده باشیش
میدونین چی میگم؟!
میگم که حالتونو خودتون خوب کنید دل نبندید به بودن بقیه.