سه شنبه هفتم محرم الحرام سالهجری قمری

سه شنبه هفتم محرم الحرام سال61هجری قمری
تعداد نظامیانی که لباس و سلاح جنگی و حقوق از حکومت غاصب بنی امیه گرفته و به جنگ امام حسین(ع)آمده بودند را، بالغ بر30هزار جنگجو نوشته اند.عمر بن سعد نامه ای بدین مضمون از عبیدالله دریافت کرد که: با سپاهیان خود بین امام حسین(ع) و اصحابش و آب فرات فاصله بینداز، به طوری که حتی قطره ای آب به امام(ع) نرسد، همان گونه که از دادن آب به عثمان بن عفان خودداری شد! عمر بن سعد500سوار رادر کنار شریعه ی فرات مستقر کرد.یکی از آنها فریاد زد: ای حسین!... به خدا سوگند که قطره ای از این آب را نخواهی آشامید تا از عطش جان دهی!حضرت فرمود:» خدایا! او را از تشنگی هلاک کن و هرگز او را مشمول رحمتت قرار مده.« حمید بن مسلم می گوید به چشم خود دیدم که نفرین امام(ع)عملی گشت.امام حسین(ع) سپاه دشمن را چنین نفرین کرد:بار خدایا! باران آسمان را از اینان دریغ کن، و بر ایشان تنگی و قحطی(همچون سالهای قحطی یوسف در مصر)پدید آور و آن غلام ثقفی(حجاج بن یوسف) را بر ایشان بگمار تا جام زهر به ایشان بچشاند. زیرا آنها به ما دروغ گفتند و ما را خوار ساختند و خداوند( به توسط آن غلام) انتقام من و اصحاب و اهل بیت و شیعیان مرا از اینان بگیر..🌷 🌷 🌷 🌷 🌷 🌷 🌷 السلام وعلیک یا ابا عبدالله الحسین (ع)🌷 🌷 🌷