روزگارم این است:

روزگارم این است: 

دلخوشم با غزلی، تکه نانی، آبی، جمله ی کوتاهی 
یا به شعر نابی و اگر باز بپرسی گویم: 
دلخوشم با نفسی حبه قندی، چایی، صحبت اهل دلی 
فارغ از همهمه ی دنیایی 
دلخوشی ها کم نیست، 
دیده ها نابیناست!