کار بوزینه نیست نجاری
کار بوزینه نیست نجاری
اشعار مترادف و هم مضمون
کار هر بافنده و حلاج نیست
از کمان سست،سخت انداختن
کار هر بز نیست خرمن کوفتن
گاو نر می خواهد و مرد کهن
هرکسی را بهر کاری ساختن
مهر آن را در دلش انداختن
ریشه های قرآنی حدیثی
رسول خدا(صلی الله علیه وآل) : «کُلٌ مُیَسَرٌ لِما خُلِقَ لَهُ؛ هر کس برای آنچه آفریده شده ، آماده است.(6)
امام علی(علیه السلام) : «اَلناسُ کَالشَجَرِ؛ شَرابُهُ واحِدٌ وَ ثَمَرُهُ مُختَلِفٌ؛ مردم مانند درختند که از یک آب سیراب می شود؛ اما میوه هایش گوناگون است»
زمینه پیدایش
مأخذ این مثل به داستانی در کلیله و دمنه بازمی گردد : بوزینه ای ، درودگری را دید که بر چوبی نشسته آن را می برید و دو میخ درشت یکی بر شکاف چوب فرو کوفتی تا بریدن آسان گشتی و راه برای آمد و شد اره آسان شدی و چون شکاف از حد معینی گذشتی دیگری را بکوفتی و میخ پیشین را برآوردی. بوزینه تفرج می کرد ، ناگاه نجار در انتهای کار برای حاجتی برخاست و برفت. بوزینه به جای نجار بر چوب نشست و از آن جانب که چوب بریده شده بود خصیتین او بر شکاف چوب اندر شد. بوزینه آن میخ را که در پیش کار بود از شکاف چوب برکشید. پس شکاف چوب دو شق چوب را به هم پیوست. خصیتین بوزینه در میان چوب محکم بماند. مسکین بوزینه ناله آغاز کرد و همی گفت : آن به که در جهان ، همه کس کار خود کند * آن کس که کار خود نکند ، نیک بد کند
سایت نم نمک
https://namnamak.com/%D9%81%D8%B1%D9%87%D9%86%DA%AF-%D9%88-%D9%87%D9%86%D8%B1/%D8%A7%D8%AF%D8%A8%DB%8C%D8%A7%D8%AA/%D8%B6%D8%B1%D8%A8-%D8%A7%D9%84%D9%85%D8%AB%D9%84-%DA%A9%D8%A7%D8%B1-%D8%A8%D9%88%D8%B2%DB%8C%D9%86%D9%87-%D9%86%DB%8C%D8%B3%D8%AA
اشعار مترادف و هم مضمون
کار هر بافنده و حلاج نیست
از کمان سست،سخت انداختن
کار هر بز نیست خرمن کوفتن
گاو نر می خواهد و مرد کهن
هرکسی را بهر کاری ساختن
مهر آن را در دلش انداختن
ریشه های قرآنی حدیثی
رسول خدا(صلی الله علیه وآل) : «کُلٌ مُیَسَرٌ لِما خُلِقَ لَهُ؛ هر کس برای آنچه آفریده شده ، آماده است.(6)
امام علی(علیه السلام) : «اَلناسُ کَالشَجَرِ؛ شَرابُهُ واحِدٌ وَ ثَمَرُهُ مُختَلِفٌ؛ مردم مانند درختند که از یک آب سیراب می شود؛ اما میوه هایش گوناگون است»
زمینه پیدایش
مأخذ این مثل به داستانی در کلیله و دمنه بازمی گردد : بوزینه ای ، درودگری را دید که بر چوبی نشسته آن را می برید و دو میخ درشت یکی بر شکاف چوب فرو کوفتی تا بریدن آسان گشتی و راه برای آمد و شد اره آسان شدی و چون شکاف از حد معینی گذشتی دیگری را بکوفتی و میخ پیشین را برآوردی. بوزینه تفرج می کرد ، ناگاه نجار در انتهای کار برای حاجتی برخاست و برفت. بوزینه به جای نجار بر چوب نشست و از آن جانب که چوب بریده شده بود خصیتین او بر شکاف چوب اندر شد. بوزینه آن میخ را که در پیش کار بود از شکاف چوب برکشید. پس شکاف چوب دو شق چوب را به هم پیوست. خصیتین بوزینه در میان چوب محکم بماند. مسکین بوزینه ناله آغاز کرد و همی گفت : آن به که در جهان ، همه کس کار خود کند * آن کس که کار خود نکند ، نیک بد کند
سایت نم نمک
https://namnamak.com/%D9%81%D8%B1%D9%87%D9%86%DA%AF-%D9%88-%D9%87%D9%86%D8%B1/%D8%A7%D8%AF%D8%A8%DB%8C%D8%A7%D8%AA/%D8%B6%D8%B1%D8%A8-%D8%A7%D9%84%D9%85%D8%AB%D9%84-%DA%A9%D8%A7%D8%B1-%D8%A8%D9%88%D8%B2%DB%8C%D9%86%D9%87-%D9%86%DB%8C%D8%B3%D8%AA
۱.۵k
۱۴ فروردین ۱۴۰۲
دیدگاه ها
هنوز هیچ دیدگاهی برای این مطلب ثبت نشده است.