زندگی هم عجیب بازیای احمقانه ای داره، تو اوج یأس و ناامید

زندگی هم عجیب بازیای احمقانه ای داره، تو اوج یأس و ناامیدی یه نور امید بهت میده تا مجبور به ادامه ی راه بشی، از طرفی تو اوج امید و خوشحالی بهت ضد حال میزنه، چرا هیچوقت نمیتونه اونجوری باشه که ما میخوایم؟ یا حداقل حد وسطشو بگیره؟ پس زندگی دیوونست