فیک That's everything to me🤍🧚🏻‍♀️پارت²⁵

تهیونگ « سعی کرد بلند شه بره توی اتاقش اما حالش بدتر از این حرفها بود....بغلش کردم و بردمش توی اتاقش....تو برای چی دیشب فضولی کردی که از ترس این بلا سرت بیاد؟

میا « اگه فضولی نمیکردم الان نمیدونستی قراره بری دیدار کائنات شازده.....

تهیونگ « الان که میدونم فرقی کرده؟

میا « اصلا به من چه.....دیشب از ترس قالب تهی کردم....و جنابعالی توی خواب ناز بودی....

تهیونگ « احیانا قبلش نیومدی توی اتاق من؟

میا « چی؟؟ نکنه دیشب بیدار بوده🤦🏻‍♀️وای وای من چه خریم.....خودم رو جمع و جور کردم و گفتم « نه من به تو چیکار دارم..

تهیونگ « خیلی خب ....اما بانو اون عمارت پر از دوربینه....محض اطلاع.....بعدا راجب این موضوع صحبت میکنیم....دکتر اومد و میا رو معاینه کرد و بهش یه آرام بخش زد....اما گفت لازمه بره بیمارستان و آزمایش بده.....و حتی اگه خودشم نخواد رفتیم سئول میبرمش......از اونجایی که اگه ولش میکردم استراحت نمیکرد یه صندلی اوردم نشستم کنار تخت و اونم خواب بود.....الان حقه کاری که دیشب باهام کردی رو انجام بدم.....هم آرامش میداد بهم....هم حس عجیبی بود...

میا « وقتی بهم آرامبخش زدن خیلی زود خوابم برد.....چشمام رو که باز کردم وقت ناهار بود و نگاهی به اطراف انداختم و دیدم تهیونگ کنار تختم نشسته و چشم هاش رو بسته..... -_-|||  اعتباری به خواب و بیداریش نیست....بهش دست بزنم نصفم میکنه.....خیلی گشنه ام بود....پس تصمیم گرفتم پاشم برم غذا بخورم......اومدم با دو برم بیرون که پام به قالیچه توی اتاق گیر کرد و با مخ خوردم زمین که تهیونگ از جا پرید.....

میا « آی آی....

تهیونگ « ترسیدم فکر کردم چیزی شکست اما با دیدن میا که پهن زمین شده بود خنده ام گرفت و نتونستم خودم رو کنترل کنم...

کوک « داشتیم با آیو ناهار میخوردیم که صدای خوردن چیزی به زمین رو حس کردیم.....یاخدا نکنه بلایی سر میا و تهیونگ اومده....سریع رفتیم تو اتاق و میایی که صاف زمین شده بود مواجح شدیم......وای خدااا.....میا

آیو « تهیونگ و کوک عین بز شروع کردن به خندیدن....خیلی پوکز رفتم میا رو بلند کردم...... خوبی؟

میا « اره.... بریم...... 눈_눈 زهر مار... به آناناس بخندین.... پاشین بریم ناهار بخوریم.....

آیو « ناهارمون رو خوردیم و کوله پشتی مخصوص اردو رو آماده کردیم و رفتیم بیرون......باد خنکی میومد و هوا خیلی خوب بود.....به صف شدیم و توی یه خط دنبال راهنما رفتیم....اما خب نگاه های پر از خشم اون دو تا میمون رو روی خودم و میا حس میکردم.....هرچند میا اصلا بهشون محل نمیزاشت...

میا « نزدیک یه آبشار توقف کردیم.....کوله پشتیم رو گذاشتم روی زمین و به منظره جنگل نگاه کردم....واو چه قشنگه.....راهنما مشغول حرف زدن شد و منم محو فضای اطراف که احساس کردم چیزی از سرعت از بین درختا رد شد..

نمایی از کلبه درختی اسلاید بعدی