بسم الله الرحمن الرحيم
بسم الله الرحمن الرحيم
پاسخ قسمت اول :
کلمه حق به ظاهر یا به حقیت آن، همیشه غریبترین و مظلومترین است، چرا که بیش از آن که مورد توجه، شناخت و استفاده درست قرار گیرد، مورد غفلت واقع شده و یا با آن بازی میشود؛ و البته هدف اصلی از بازی با کلمات حق نیز فقط همان مشغول کردن اذهان به بازی و سرگرمی و بالتبع غفلت از حقایق میباشد. گاهی کلمات حق حتی آیات قرآن کریم را به قصدی باطل، مورد استناد و استفاده قرار میدهند. چنان که امیرالمؤمنین، امام علی علیه اسلام میفرمایند: كَلِمَةُ حَقٍّ يُرَادُ بِهَا بَاطِلٌ -(نهج البلاغه، خطبه 40)
الف) - گذشته، حال و آینده، دو تعریف دارند، یکی فیزیکی است و دیگری معنوی.
گذشته فیزیکی، یعنی قرون، سالها، روزها، ساعات، دقایق و لحظات پیشین. حتی آن موقعی که به مطالعه این متن آغاز نمودید، اکنون که به این سطر رسیدهاید، گذشته محسوب میگردد.
حال بیاندیشیم که جمله غیر منطقی به گذشته فکر نکنید و حال را دریابید، در نگاه زمان فیزیکی، چه معنایی دارد؟! و مدت زمان حال چقدر است که بتوانیم به آن بیاندیشیم؟!
ب) -اما در معنای معنوی یا حتی فلسفی، زمان چنین معنایی ندارد؛ بلکه قبل و بعدی است که به هم پیوسته میباشند. مثلاً بگویید: قبل از این که کار را کرده باشم، نکرده بودم و پس از آن که انجام دادم، تداوم بخشیدم و یا دست کشیدم - با بگویید: قبلاً علمی نداشتم، اکنون تحصیل علم میکنم تا در آینده بهرهاش را ببرم.
آیا در این معنا، میشود به گذشته و آینده فکر نکرد و فقط حال را دریافت؟! این یک غلط ذهنی در افراد سادهنگر و یک دروغ بزرگ برای فریب اذهان عمومی میباشد.
فکر کردن یا ...؟ گاهی با تغییر یک کلمه به ویژه در ترجمه، معنا و مفهوم و مقصود را تغییر میدهند. میگویند:حتی در احادیث آمده که به گذشته و آینده نیاندیشید فکر نکنید و حال را دریابید. بله، در این مورد احادیث بسیاری وجود دارد، اما هیچ کجا نیامده که فکر نکنید، بلکه تصریح شده در مورد امور دنیا، غم و افسوس آن چه گذشته را نخورید و حرص فردا را نزنید؛ و این با فکر کردن در گذشته و آینده، بسیار تفاوت دارد. به عنوان مثال: امام صادق علیه السلام فرمودند: الایّام ثَلاثةٌ فَیومٌ مَضی لا یُدرِک وَ یومٌ النّاسُ فیهِ فَیَنبَغی إن یَغتَنموهِ وَ غَداً إنّما هُوَ فی أیدیهم أمَله -روزهای زندگی سه قسم است: روزی که گذشته و دیگر به دست نمیآید و آینده ای که فقط آرزویش هست و روزی که اکنون انسانها در آن هستند که باید آن را مغنتم شمارند و بهره کافی از آن ببرند.(تحف العقول، صفحه 22)(ادامه دارد...)
پاسخ قسمت اول :
کلمه حق به ظاهر یا به حقیت آن، همیشه غریبترین و مظلومترین است، چرا که بیش از آن که مورد توجه، شناخت و استفاده درست قرار گیرد، مورد غفلت واقع شده و یا با آن بازی میشود؛ و البته هدف اصلی از بازی با کلمات حق نیز فقط همان مشغول کردن اذهان به بازی و سرگرمی و بالتبع غفلت از حقایق میباشد. گاهی کلمات حق حتی آیات قرآن کریم را به قصدی باطل، مورد استناد و استفاده قرار میدهند. چنان که امیرالمؤمنین، امام علی علیه اسلام میفرمایند: كَلِمَةُ حَقٍّ يُرَادُ بِهَا بَاطِلٌ -(نهج البلاغه، خطبه 40)
الف) - گذشته، حال و آینده، دو تعریف دارند، یکی فیزیکی است و دیگری معنوی.
گذشته فیزیکی، یعنی قرون، سالها، روزها، ساعات، دقایق و لحظات پیشین. حتی آن موقعی که به مطالعه این متن آغاز نمودید، اکنون که به این سطر رسیدهاید، گذشته محسوب میگردد.
حال بیاندیشیم که جمله غیر منطقی به گذشته فکر نکنید و حال را دریابید، در نگاه زمان فیزیکی، چه معنایی دارد؟! و مدت زمان حال چقدر است که بتوانیم به آن بیاندیشیم؟!
ب) -اما در معنای معنوی یا حتی فلسفی، زمان چنین معنایی ندارد؛ بلکه قبل و بعدی است که به هم پیوسته میباشند. مثلاً بگویید: قبل از این که کار را کرده باشم، نکرده بودم و پس از آن که انجام دادم، تداوم بخشیدم و یا دست کشیدم - با بگویید: قبلاً علمی نداشتم، اکنون تحصیل علم میکنم تا در آینده بهرهاش را ببرم.
آیا در این معنا، میشود به گذشته و آینده فکر نکرد و فقط حال را دریافت؟! این یک غلط ذهنی در افراد سادهنگر و یک دروغ بزرگ برای فریب اذهان عمومی میباشد.
فکر کردن یا ...؟ گاهی با تغییر یک کلمه به ویژه در ترجمه، معنا و مفهوم و مقصود را تغییر میدهند. میگویند:حتی در احادیث آمده که به گذشته و آینده نیاندیشید فکر نکنید و حال را دریابید. بله، در این مورد احادیث بسیاری وجود دارد، اما هیچ کجا نیامده که فکر نکنید، بلکه تصریح شده در مورد امور دنیا، غم و افسوس آن چه گذشته را نخورید و حرص فردا را نزنید؛ و این با فکر کردن در گذشته و آینده، بسیار تفاوت دارد. به عنوان مثال: امام صادق علیه السلام فرمودند: الایّام ثَلاثةٌ فَیومٌ مَضی لا یُدرِک وَ یومٌ النّاسُ فیهِ فَیَنبَغی إن یَغتَنموهِ وَ غَداً إنّما هُوَ فی أیدیهم أمَله -روزهای زندگی سه قسم است: روزی که گذشته و دیگر به دست نمیآید و آینده ای که فقط آرزویش هست و روزی که اکنون انسانها در آن هستند که باید آن را مغنتم شمارند و بهره کافی از آن ببرند.(تحف العقول، صفحه 22)(ادامه دارد...)
۱.۵k
۱۴ شهریور ۱۴۰۳
دیدگاه ها
هنوز هیچ دیدگاهی برای این مطلب ثبت نشده است.