کلام خداوند سبحان
✍ فرمان عبادت، نشانه ى نیاز خداوند به ما نیست. «ان تكفروا فان اللّه غنىٌّ»
(همان گونه كه دستور خانه سازى رو به خورشید، نشانه ى نیاز خورشید به ما نیست. خداوند نه تنها به ما، بلكه به هیچ چیزى نیاز ندارد چنانكه در جاى دیگر مى فرماید: «فانّ اللّه غنىٌ عن العالمین»(9)).
- كفر و انحراف خود را به مشیّت و اراده ى الهى نسبت ندهید. (برخى كفّار و مشركان، راه خود را خواست خداوند مى دانستند). «لا یرضى لعباده الكفر»
- خداوند منحرفان را نیز بنده ى خود مى داند. «لعباده الكفر»
- شكر، كلید رضایت خداست. «ان تشكروا یرضه لكم»
- در شیوه ى دعوت، گام به گام پیش رویم. گام اوّل فرمود: او بى نیاز است، گام دوّم فرمود: او به كفر شما راضى نیست، گام سوم فرمود: ایمان و شكر شما به سود شماست و در پایان فرمود: اگر سركشى كنید به حسابتان مى رسد. «غنى عنكم - لا یرضى - ینبّئكم»
- خداوند عادل است و هر كس جزاى كار خودش را مى بیند. «لا تزر وازرةٌ»
- هر كس مسئول كار خویش است و نمى توان گناه كسى را به دوش دیگرى انداخت. «و لا تزر وازرة وزر اخرى»
- در تهدید كسانى كه گناهشان قطعى نیست، راه عفو را باز گذارید. (كلمه ى «ینبئكم» مى فرماید: از عملكردتان خبر مى دهد و نمى فرماید: به عملكردتان كیفر مى دهد).
- مقدار پاداش و كیفر به عملكرد خود ما بستگى دارد. «ما كنتم تعملون»
- دقّت در پاداش و كیفر، به علم دقیق الهى مربوط است. «انّه علیم بذات الصدور»
- علم الهى، هم عمیق است، هم گسترده، هم به ظاهر است، هم به باطن. «بذات الصدور»
- خداوند نیّت ها و انگیزه هاى اعمال را مى داند. «علیم بذات الصدور»
-----
9) آل عمران، 97.
(همان گونه كه دستور خانه سازى رو به خورشید، نشانه ى نیاز خورشید به ما نیست. خداوند نه تنها به ما، بلكه به هیچ چیزى نیاز ندارد چنانكه در جاى دیگر مى فرماید: «فانّ اللّه غنىٌ عن العالمین»(9)).
- كفر و انحراف خود را به مشیّت و اراده ى الهى نسبت ندهید. (برخى كفّار و مشركان، راه خود را خواست خداوند مى دانستند). «لا یرضى لعباده الكفر»
- خداوند منحرفان را نیز بنده ى خود مى داند. «لعباده الكفر»
- شكر، كلید رضایت خداست. «ان تشكروا یرضه لكم»
- در شیوه ى دعوت، گام به گام پیش رویم. گام اوّل فرمود: او بى نیاز است، گام دوّم فرمود: او به كفر شما راضى نیست، گام سوم فرمود: ایمان و شكر شما به سود شماست و در پایان فرمود: اگر سركشى كنید به حسابتان مى رسد. «غنى عنكم - لا یرضى - ینبّئكم»
- خداوند عادل است و هر كس جزاى كار خودش را مى بیند. «لا تزر وازرةٌ»
- هر كس مسئول كار خویش است و نمى توان گناه كسى را به دوش دیگرى انداخت. «و لا تزر وازرة وزر اخرى»
- در تهدید كسانى كه گناهشان قطعى نیست، راه عفو را باز گذارید. (كلمه ى «ینبئكم» مى فرماید: از عملكردتان خبر مى دهد و نمى فرماید: به عملكردتان كیفر مى دهد).
- مقدار پاداش و كیفر به عملكرد خود ما بستگى دارد. «ما كنتم تعملون»
- دقّت در پاداش و كیفر، به علم دقیق الهى مربوط است. «انّه علیم بذات الصدور»
- علم الهى، هم عمیق است، هم گسترده، هم به ظاهر است، هم به باطن. «بذات الصدور»
- خداوند نیّت ها و انگیزه هاى اعمال را مى داند. «علیم بذات الصدور»
-----
9) آل عمران، 97.
۱.۲k
۰۷ مهر ۱۴۰۳
