فن فیک : پایان خوش پارت:۱ انیمه:سگ های ولگرد بانگو

دختر با چهره ای آشفته و عصبی کف چوبی راهرو را با عجله زیر پایش می‌فشاره و جلو می‌ره بالاخره با رسیدن به درب قهوه ای رنگی می‌ایسته ، بدون در زدن یا هیچ اجازه ای لگد محکمی به در میزنه و وارد میشه .
پسر مو سفیدی که پشت میز کنار پنجره نشسته بود با سروصدا ی ایجاد شده سرش رو از کاغذ های پراکنده شده روی میزش بلند می‌کنه و به دختر عصبی روبه‌روش میده، چند ثانیه ای طول می‌کشه تا از شوک تهاجم ناگهانی به اتاقش خارج بشه ، اما بالاخره لبخند گرمی میزنه و با خوش رویی می‌پرسه :
_ چیزی شده کاتیا؟
_با اون لبخند احمقانه به من نگاه نکن !
کاتیا که کاملا معلوم بود داره از درون آتیش میگیره فاصله در تا میز پسر رو با چند قدم طی می‌کنه ، کاغذی رو که تا اون موقع تو دستش چروک شده بود رو روی میز میکوبه و پرخاشگرانه می‌پرسه :
_ این چیه؟
پسر نگاهی به برگه میندازه و آروم نجوا می‌کنه :
_ برگه ماموریت
کاتیا دندون هاش رو به هم می‌سایه ، نفس عمیقی می‌کشه تا حداقل همین الان پسر رو از پنجره به بیرون پرت نکنه .
_مسخره بازی درنیار آنیل، خودم می‌دونم چیه ، تو وسایل من چیکار می‌کنه ؟
پسر دوباره نگاهی به برگه میندازه و آخرین خط کپی شده در صفحه رو میخونه :
_ این ماموریت مهم به کاتیا ونستر محول میگردد
لحظه ای نگاهش بین کاغذ و کاتیا میچرخه و با لحن سوالی ادامه میده :
_خب چون ماموریت توعه ، انتظار داشتی رو میز من باشه؟
دختر با عصبانیت بازدمش رو بیرون میده و با خشم کنترل شده ای میگه :
_ تا جایی که یادمه قرار نبود ماموریتی داشته باشم ؛ حداقل تا شیش ماه آینده .
آنیل درحالی که مشغول مرتب کردن کاغذ های روی میز شده با لحن آرامش دهنده ای سعی در متقاعد کردن همکارش داره .
_ آروم باش کاتیا ، من پرونده این بُعد رو خوندم ، اگه مجبور نبودیم این ماموریت رو به تو نمیدادیم
دختر دست هایش رو روی میز می‌کوبه و طلبکارانه میگه :
_ یعنی هیچ بنی‌بشر دیگه ای وجود نداره بره ماموریت
آنیل نگاه بی احساسی به فرد روبه‌روش میندازه و درحالی که از تذکر هر باره اش به دختر خسته شده نجوا می‌کنه :
_ چند بار باید بگم کاتیا ، نباید وسط حرف کسی بپری ، این کار بی ادبیه !
_ به درک ، این چیز ها اصلا مهم نیست
بعد همین طور که از میز پسر فاصله می‌گرفت و طول اتاق رو طی میکرد ادامه داد :
_ من دارم میگم هیچ کس دیگه ای تو این خراب شده نیست که بره ماموریت؟
با تموم شدن حرفش ایستاد و به آنیل که کم کم داشت از شلوغ بازی های دختر خسته میشد خیره موند .
پسر نفس عمیقی کشید و با خشم کنترل شده ای رو به کاتیا گفت :
_ گوش کن کاتیا ،این بُعد یه بُعد خاصه تا حالا سه تا مامور رو قبل از تو به اون جا فرستادیم و ...
این جا حرفش کمی مکث کرد لحظه ای تأمل کرد تا دوباره به خودش مسلط شه