نبودنت چیز های زیادی یادم داد . مثلا اینکه ادم ها بدون ای

نبودنت چیز های زیادی یادم داد . مثلا اینکه ادم ها بدون اینکه بخواهی می آیند و تو نمیفهمی از کجا شروع شده و چه اهمیتی دارد ? فقط میدانی خوشحالی از شروع بازی ای نا خواسته. نبودنت یادم داد که جز تو نمیتوان کسی را دوست داشت که نمیتوان تو را فراموش کرد که می توان تو را به جای تمام کسانی که دوست نمیداشتم دوست بدارم .
نبودنت یادم داد که فاصله بیهوده است که حس لمس دوست داشتنت برای من ملموس است .
نبودن تو بهاری بود برای دوباره از تو نوشتن برای تداعی کردن باران هایی که بی تو بارید برای یاد آوری کردن به من که به اندازه ی برگ هایی که ریختند برای تو دلتنگم . نبودنت مجبور میکند مرا که بگویم از نیمکتی که هر روز من و تو رویش عاشقانه میگفتیم و حالا من این یک نفر غریبه را که هر روز به جای من می نشیند نمیشناسم .
نبودنت مرا غرق کرد در خاطرات مبهم گذشته و من هر روز دست و پا میزنم در عشق ورزیدن به تویی که نیستی . راستش را بخواهی داستان غم انگیزی بود بوییدن دست هایت از فاصله ای دور ...
نبودنت نشانم داد چقدر خاطراتت ماندگار است که چقدر من برای تو دیرم . دلم تو را میخواهد که باز بیایی و بگویی چشم هایت را دوست دارم . بیایی و بگویی جای من در قلبت خالیست .برای من "نبودن تو آزمون تلخ زنده بگوریست " بیا تا باز همه تو شوی , بیا تا باز باران ببارد .
#تو_میآیی
+دلنوشته امروزم