مدرسه ڪه میرفتیم ،
مدرسه ڪه میرفتیم ،
هربار ڪه دفتر مشقمون رو جا میذاشتیم معلممون میگفت "مواظب باش خودتو جا نذارے"
و ما میخندیدیم و فڪر میڪردیم نمیشه خودمونو جا بذاریم!
بزرگ ڪه شدیم بارها و بارها یه قسمت از خودمون رو جاگذاشتیم؛
توے یه ڪافه،
توے یه خیابون،
توے یه خاطره...
هربار ڪه دفتر مشقمون رو جا میذاشتیم معلممون میگفت "مواظب باش خودتو جا نذارے"
و ما میخندیدیم و فڪر میڪردیم نمیشه خودمونو جا بذاریم!
بزرگ ڪه شدیم بارها و بارها یه قسمت از خودمون رو جاگذاشتیم؛
توے یه ڪافه،
توے یه خیابون،
توے یه خاطره...
۱۸.۲k
۰۳ اردیبهشت ۱۳۹۹
دیدگاه ها (۱)
هنوز هیچ دیدگاهی برای این مطلب ثبت نشده است.