مباهله

«مباهله»
سوره آل عمران آیه (۶۱)
( فقل تعالوا ندع ابناءنا وابناءکم ونساءنا ونساءکم وانفسنا وانفسکم )

طبری از علمای بزرگ اهل عامه در تفسیر ۳۰ جلدی جامع البیان فی تأویل القرآن خود در ذیل آیه مباهله آورده است که:
وقتی آیه مباهله نازل شد پیامبرصلی الله علیه وآله وسلم به دنبال حضرت امیر المومنین و فاطمه و حسن و حسین علیها السلام فرســتاد تا برای مباهله با مســیحیان نجران نزد او حاضر شوند.
فخررازی از علمای مفسر اهل سنت در قرن۶و۷ در تفسیر۳۲جلدی خود در ذیل این آیه آورده است که: معاویه جریان ضد دینی خود را در حذف نام و آثار نبوت رســول الله صلی الله علیه وآله وسلم متمرکز نموده بود او بــه عمروعاص گفته بود：
که نعوذبه الله نام محمد صلی الله علیه وآله وسلم رادفن خواهم کرد وی تلاش زیادی در جعل حدیث بر علیه امیر المومنین علیه السلام نمود
همچنین در اعتراض به سعد ابی‏وقاص که چرا سعد امیر المومنین علیه السلام را مورد لعن خود قرار نمی‏دهد گفت:
چرا ابوتراب را لعن نمی‏کنی؟
سعد در پاسخ به او به ماجرای مشهور منزلت و پرچم دادن رسول خداصلی الله علیه وآله وسلم در جنگ خیبر به امیر المومنین علیه السلام و آیه مباهله اشاره می‏کند و تأکید می‏کند که آیه شــریفه:
( فقل تعالوا ندع ابناءنا وابناءکم ونساءنا ونساءکم وانفسنا وانفسکم )

در شأن امیر المومنین علیه السلام و فاطمه و حسن و حسین علیها السلام نازل شد و پیامبر بعد از نزول آیه فوق گفت:
اللهم هولاء اهل بیتی؛ خدایا این ها اهل بیت من هســتند.
آنگاه به معاویه گفت: اهل بیت پیامبر را مورد سب خود قرار نمی‏دهم.

(صحیح مسلم ،جلد۷صفحه ۱۲۰باب فضایل علی بن ابی طالب علیه السلام)
(اللهم عجل لولیک الفرج