🖼 مـنـطـقـه بــدر
🖼 مـنـطـقـه بــدر
#منطقه_بدر ناحیه‌ای سرسبز و برخودار از منابع آب در حوالی صد و پنجاه کیلومتری جنوب مدینه است. بدر در محلّ پیوستن راه مدینه به راه کاروان‌رو مکّه به شام قرار داشته و به سبب وجود آب، استراحتگاه کاروان‌ها بوده است. پیش از اسلام، هر سال از اول تا هشتم ذیقعده، در آنجا بازاری بر پا می‌شده است.[۱]
بدر هم‌اکنون، شهری است کوچک که قبایلی از حجاز در آن اقامت دارند و جمعیت آن به بیش از ۱۵ هزار نفر می‌رسد. به دلیل ساخته‌شدن جاده‌های جدید و تغیییر مسیر مدینه به مکه، دیگر مسافران از این منطقه عبور نمی‌کنند. قبرستان شهدای بدر در این منطقه زیارتگاه مسلمانان است.[۲]
❇ ️ دلایـل شـکـل گـیـری جـنـگ بـدر
بنابر نقل مشهور، این رخداد مهم در صبح‌گاه جمعه، ۱۷ رمضان[۳] و بنا بر نقلی دوشنبه ۱۷ رمضان یا ۱۹ رمضان[۴] سال دوم هجری اتفاق افتاد.
مسلمانان تا پیش از هجرت به شکل‌های مختلف، مورد اذیت و آزار و شکنجه و تبعید کافران قرار گرفته و از خانه و کاشانه خود بیرون رانده[۵]و از مناسک حج بازداشته شدند[۶]؛
و دیگر اینکه اموال باقی مانده مسلمانان مهاجر، توسط مشرکان قریش مصادره گردید و تلاش مشرکان بر حصر اقتصادی مسلمانان بود[۷]
ولی با این وجوداز سوی خداوند اجازه رویارویی و جنگ با مشرکان قریش را نداشتند و تنها به صبر فرا خوانده می‌شدند.
با هجرت مسلمانان به مدینه، خداوند ضمن برشمردن ستم‌هایی که بر مسلمانان رفته بود به آنان اجازه مبارزه داد.[۸]
تا پیش از #جنگ_بدر، مسلمانان چند سریه و غزوه داشتند که هدف از آنها ضربه زدن به قریش و تصرف کاروان‌های تجاری آنان بود، هر چند که جز سریه نخله، هیچ‌یک نتیجه‌ای نداشت.
در این سریه که در ماه حرام و به فرماندهی عبدالله بن جحش و حدود یک ماه و نیم پیش از غزوه بدر رخ داد، با کشته شدن یک تن از مشرکان (عمرو بن حضرمی) و اسارت دو تن، کاروان تجاری به غنیمت گرفته شد.[۹]
قریش این شکست را مایه سرافکندگی خود در میان قبایل عرب می‌دانست و طالب خون‌بهای عمرو بن حضرمی بود.
این موضوع نقش قابل توجهی در وقوع جنگ بدر داشت.
از جمله کاروان‌های تجاری که به دست مسلمانان نیفتاد کاروانی بود که به سرکردگی #ابوسفیان به مقصد غزه می‌رفت.[۱۰]
پیامبـر (ص) تا ذوالعُشَیره (در ۵ منزلی مدینه) پیش رفت؛ ولی بدان دست نیافت[۱۱]، پس پیامبـر به مدینه بازگشت.
ابوسفیان با هشدارهایی که دریافت کرد، می‌دانست که در بازگشت، مسلمانان در کمین کاروان او خواهند نشست،
ازاین‌رو، از سرزمین تبوک، ضمضم بن عمرو را برای جلب کمک قریش، به مکه اعزام کرد.[۱۲]
از سوی دیگر گزارشگران پیامبر (ص) و به روایتی، جبرئیل نیز خبر بازگشت کاروان را از غزه به سوی مکه به رسول خدا (ص)دادند.[۱۳]
❇ ️ اقـدامـات دو سـپـاه پـیـش از جـنـگ
🔴 خـروج مـسـلـمـانـان از مـدیـنـه
با بازگشت کاروان از غزه به سوی مکه خداوند پیامبرش را برای خروج از مدینه برای پیروزی بر کاروان یا سپاه مشرکان فرمان داد.[۱۴]
#رسول_خدا (ص) نیز با اعلام این مطلب از مدینه خارج شد.
#پیامبراکرم (ص) بنا بر قول مشهور، در ۱۲ یا ۱۳ رمضان با ۳۱۳ نفر[۱۵] از اصحاب خود از مدینه خارج شدند[۱۶] در نخستین منزل، از گروه سان دید و چند نفر را به دلیل کمی سنّ باز گرداند.
🔴 اقـدامـات ابـوسـفـیـان
از سوی دیگر، ابوسفیان که در شام گزارش‌هایی از تدارک مسلمانان به منظور مقابله با کاروان قریش به دست آورده بود، قاصدی روانه مکه کرد و از اهالی برای نجات دارایی‌شان کمک خواست.
مردم مکه که همه یا بیشترشان در کاروان سهم داشتند به محض شنیدن خبر، که به توصیه ابوسفیان به صورتی کاملاً تحریک‌آمیز ابلاغ شد، در سپاهی متشکل از ۹۵۰ تن از تمامی عشایر، به استثنای بنی عدی بن کعب و با حضور همه اشراف، جز ابولهب، که عاص بن هاشم را به جای خود فرستاد، به سرکردگی ابوجهل (عمروبن هشام) مَخزومی، راهی بدر شدند.
🔴 اسـتـقـرار مـسـلـمـیـن در بـدر
پیامبـر اکرم (ص) پس از پیمودن منازلی، در پانزدهم ماه رمضان به «روحا» رسید و کنار چاهِ آن نماز گزارد و بزرگان قریش از جمله ابوجهل و زمعة بن اسود را نفرین کرد.[۱۷]
در نزدیکی بدر، جبرئیل خبر نزدیک شدن سپاه قریش را به رسول‌خدا (ص) داد. پیامبر(ص) اصحاب خود را به مشورت طلبید.
گویند: ابوبکر و عمر سخنانی گفتند؛ ولی از عدم نقل سخنانشان[۱۸] معلوم می‌شود که سخنانشان نیکو نبوده است.
واقدی تنها کسی است که سخنان عمر را نقل کرده که کاملا بر ترس و نومیدی از قدرت مسلمانان در برابر قریش دلالت دارد.
اما مقداد از مهاجران گفت:
ای رسول خدا؛ دستور خداوند را انجام بده
#منطقه_بدر ناحیه‌ای سرسبز و برخودار از منابع آب در حوالی صد و پنجاه کیلومتری جنوب مدینه است. بدر در محلّ پیوستن راه مدینه به راه کاروان‌رو مکّه به شام قرار داشته و به سبب وجود آب، استراحتگاه کاروان‌ها بوده است. پیش از اسلام، هر سال از اول تا هشتم ذیقعده، در آنجا بازاری بر پا می‌شده است.[۱]
بدر هم‌اکنون، شهری است کوچک که قبایلی از حجاز در آن اقامت دارند و جمعیت آن به بیش از ۱۵ هزار نفر می‌رسد. به دلیل ساخته‌شدن جاده‌های جدید و تغیییر مسیر مدینه به مکه، دیگر مسافران از این منطقه عبور نمی‌کنند. قبرستان شهدای بدر در این منطقه زیارتگاه مسلمانان است.[۲]
❇ ️ دلایـل شـکـل گـیـری جـنـگ بـدر
بنابر نقل مشهور، این رخداد مهم در صبح‌گاه جمعه، ۱۷ رمضان[۳] و بنا بر نقلی دوشنبه ۱۷ رمضان یا ۱۹ رمضان[۴] سال دوم هجری اتفاق افتاد.
مسلمانان تا پیش از هجرت به شکل‌های مختلف، مورد اذیت و آزار و شکنجه و تبعید کافران قرار گرفته و از خانه و کاشانه خود بیرون رانده[۵]و از مناسک حج بازداشته شدند[۶]؛
و دیگر اینکه اموال باقی مانده مسلمانان مهاجر، توسط مشرکان قریش مصادره گردید و تلاش مشرکان بر حصر اقتصادی مسلمانان بود[۷]
ولی با این وجوداز سوی خداوند اجازه رویارویی و جنگ با مشرکان قریش را نداشتند و تنها به صبر فرا خوانده می‌شدند.
با هجرت مسلمانان به مدینه، خداوند ضمن برشمردن ستم‌هایی که بر مسلمانان رفته بود به آنان اجازه مبارزه داد.[۸]
تا پیش از #جنگ_بدر، مسلمانان چند سریه و غزوه داشتند که هدف از آنها ضربه زدن به قریش و تصرف کاروان‌های تجاری آنان بود، هر چند که جز سریه نخله، هیچ‌یک نتیجه‌ای نداشت.
در این سریه که در ماه حرام و به فرماندهی عبدالله بن جحش و حدود یک ماه و نیم پیش از غزوه بدر رخ داد، با کشته شدن یک تن از مشرکان (عمرو بن حضرمی) و اسارت دو تن، کاروان تجاری به غنیمت گرفته شد.[۹]
قریش این شکست را مایه سرافکندگی خود در میان قبایل عرب می‌دانست و طالب خون‌بهای عمرو بن حضرمی بود.
این موضوع نقش قابل توجهی در وقوع جنگ بدر داشت.
از جمله کاروان‌های تجاری که به دست مسلمانان نیفتاد کاروانی بود که به سرکردگی #ابوسفیان به مقصد غزه می‌رفت.[۱۰]
پیامبـر (ص) تا ذوالعُشَیره (در ۵ منزلی مدینه) پیش رفت؛ ولی بدان دست نیافت[۱۱]، پس پیامبـر به مدینه بازگشت.
ابوسفیان با هشدارهایی که دریافت کرد، می‌دانست که در بازگشت، مسلمانان در کمین کاروان او خواهند نشست،
ازاین‌رو، از سرزمین تبوک، ضمضم بن عمرو را برای جلب کمک قریش، به مکه اعزام کرد.[۱۲]
از سوی دیگر گزارشگران پیامبر (ص) و به روایتی، جبرئیل نیز خبر بازگشت کاروان را از غزه به سوی مکه به رسول خدا (ص)دادند.[۱۳]
❇ ️ اقـدامـات دو سـپـاه پـیـش از جـنـگ
🔴 خـروج مـسـلـمـانـان از مـدیـنـه
با بازگشت کاروان از غزه به سوی مکه خداوند پیامبرش را برای خروج از مدینه برای پیروزی بر کاروان یا سپاه مشرکان فرمان داد.[۱۴]
#رسول_خدا (ص) نیز با اعلام این مطلب از مدینه خارج شد.
#پیامبراکرم (ص) بنا بر قول مشهور، در ۱۲ یا ۱۳ رمضان با ۳۱۳ نفر[۱۵] از اصحاب خود از مدینه خارج شدند[۱۶] در نخستین منزل، از گروه سان دید و چند نفر را به دلیل کمی سنّ باز گرداند.
🔴 اقـدامـات ابـوسـفـیـان
از سوی دیگر، ابوسفیان که در شام گزارش‌هایی از تدارک مسلمانان به منظور مقابله با کاروان قریش به دست آورده بود، قاصدی روانه مکه کرد و از اهالی برای نجات دارایی‌شان کمک خواست.
مردم مکه که همه یا بیشترشان در کاروان سهم داشتند به محض شنیدن خبر، که به توصیه ابوسفیان به صورتی کاملاً تحریک‌آمیز ابلاغ شد، در سپاهی متشکل از ۹۵۰ تن از تمامی عشایر، به استثنای بنی عدی بن کعب و با حضور همه اشراف، جز ابولهب، که عاص بن هاشم را به جای خود فرستاد، به سرکردگی ابوجهل (عمروبن هشام) مَخزومی، راهی بدر شدند.
🔴 اسـتـقـرار مـسـلـمـیـن در بـدر
پیامبـر اکرم (ص) پس از پیمودن منازلی، در پانزدهم ماه رمضان به «روحا» رسید و کنار چاهِ آن نماز گزارد و بزرگان قریش از جمله ابوجهل و زمعة بن اسود را نفرین کرد.[۱۷]
در نزدیکی بدر، جبرئیل خبر نزدیک شدن سپاه قریش را به رسول‌خدا (ص) داد. پیامبر(ص) اصحاب خود را به مشورت طلبید.
گویند: ابوبکر و عمر سخنانی گفتند؛ ولی از عدم نقل سخنانشان[۱۸] معلوم می‌شود که سخنانشان نیکو نبوده است.
واقدی تنها کسی است که سخنان عمر را نقل کرده که کاملا بر ترس و نومیدی از قدرت مسلمانان در برابر قریش دلالت دارد.
اما مقداد از مهاجران گفت:
ای رسول خدا؛ دستور خداوند را انجام بده
۶۰.۸k
۲۳ شهریور ۱۳۹۷
دیدگاه ها (۲)
هنوز هیچ دیدگاهی برای این مطلب ثبت نشده است.