یَـلدا

یَـلدا
چه کلمه‌ی کوتاه اما طولانی.
در ظاهر یک کلمه‌ی کوتاه
ولی خب در باطن
تداعی میکنه یک شبِ دلبرانه رو.
کاش بودی،
میگذروندم این شب‌های دلبرانه رو
با تو…
گرفتن فالِ خوش
یُمنه حافظ،
حافظی که غافل از آینده‌ی ما
فقط شعر میگفت.
خیال داشتنت عجیب میچسبید
به شیرینیِ هندوانه به سرخی انار.
دوست داشتنت هم
عجیب میچسبید!
همونقدر طولانی،
همونقدر بلند و زلال.
بوی یلدا رو حس میکنی؟
همون عاشقانه های زمستون
و پاییز.
همون قراری که تموم نمیشه.
همون قراری که برعکسِ
قرارَ من و تو
قرار نیست تموم بشه.
چند قدم مونده پاییز به یغما بره،
اما رويای تو پايان ندارد
و من پریشان‌تر از آنم که
تو میپنداری.