forbidden love part ۱۱

چان صورتش رو نزدیک کرد و در گوشش گفت
-یادمه دفعه ی پیشم همینو گفتی. خودت هم میدونی تقصیر سوجین و میکائیل بود
-اون هیچ احساس بدی راجب این موضوع نداره. حس میکنم فقط منم که اذیت شدم و اون یه جوری رفتار میکنه انگار مشتاق بوده که از هم جدا بشیم.
چان شونه های فلیکس رو گرفت و گفت
-پس باهاش حرف بزن. از وقتی جدا شدین اصلا باهم حرف زدین؟
-نمیدونم. شاید حق با تو باشه
مغزش هنگ کرده بود و سردرگم شده بود. بلند شد و از سالن خارج شد و روی یکی از صندلی های حیاط نشست.
>>>>>>>>>>
-میدونم داری نقش بازی میکنی. تمومش کن
لارا چشماش رو باز نکرد. انگار قصد تسلیم شدن نداشت.
پنجره رو باز کرد تا هوای اتاق عوض شه اما نگاهش روی فلیکسی که روی صندلی نشسته بود قفل شد. پنجره رو بست و با تردید سمت حیاط حرکت کرد. اگه منطقی صحبت میکردن شاید از احساسات هردوشون مطمئن میشدن. شاید اگه فلیکس ماجرا رو میفهمید درکش میکرد و امیدوار بود حس فلیکس نسبت بهش از بین نرفته باشه.
نفس عمیقی کشید و جلو رفت. کنار فلیکس روی صندلی نشست و نگاهش رو به فلیکس داد.
دندوناش درد و خارش شدیدی گرفته بود و سرش گیج میرفت. مثل همیشه بوی خون پسر داشت دیوونش میکرد.