به گزارش خبرگزاری علم و فناوری آنا، آیین شبیه خوانی یا تع
به گزارش خبرگزاری علم و فناوری آنا، آیین شبیه‌خوانی یا تعزیه‌خوانی، آیینی به قدمت چند قرن که درباره تاریخ پیدایش و نخستین اجرای آن گمانه‌زنی‌های بسیاری شده است. برخی بر این عقیده‌اند که نخستین اجرای این‌گونه از عزاداری در دوران آل‌بویه آغاز و در دوران صفویه همزمان با تثبیت و قدرت‌یابی مذهب تشیع به اوج رسیده و شکلی رسمی در میان سایر گونه‌های عزاداری یافته است.
گمان عموم بر این است که هنر تعزیه‌خوانی مختص به نمایش کشیدن وقایع عاشور بوده؛ اما حقیقت این است که این آیین دارای نسخ اجرایی فراوان و گسترده در مورد بسیاری از وقایع بوده که از ابتدای آفرینش و از زمان حضرت آدم(ع) تا امامان شیعه و پس از آن را در برگرفته که بعضی شمار این نسخ را تا حدود یک هزار و ۲۰۰ نسخه نیز بر شمرده‌اند.
اما مهم‌تر از زمان پیدایش و تعداد نسخ آن، نفس این مقوله بوده که به مدد هنر هنرمندان، موسیقی و پوشش و ابزار و آلات تعزیه، توانسته جایی در دل مردم این سرزمین و در فرهنگ این مرزوبوم باز کرده و خود را به‌عنوان جزیی جدایی‌ناپذیر از فرهنگ اسلامی و عزاداری ایرانیان معرفی کرده است.
این هنر کاملاً ایرانی از سال ۲۰۱۰ جزء آثار ناملموس ایرانی و در فهرست جهانی یونسکو به ثبت رسید تا زمینه معرفی بهتر آیین شبیه‌خوانی به جهانیان بیشتر فراهم شود.
برای شناخت بهتر و معرفی این هنر، گفت‌وگویی داشتیم با امیرحسین کریمی رئیس دبیرخانه دانشگاه آزاد اسلامی واحد اصفهان (خوراسگان) که از دوران طفولیت وارد این حوزه شده و در نقش‌های مختلف ظاهر و اجرای هنر داشته که مشروح آن را در ادامه می‌خوانید.
آنا: درباره تعزیه‌خوانی و قدمت آن توضیحاتی ارائه دهید.
کریمی: هنر تعزیه‌خوانی تلفیقی از چند هنر ایرانی مانند نمایش، موسیقی، ادبیات و نقالی بوده که در دنیا در نوع خود بی‌نظیر است. نقش‌های تعزیه به دو دسته موافق و مخالف تقسیم می‌شوند. نقش‌های موافق نیز به امام‌خوان، شهادت خوان، زنانه خوان و بچه خوان طبقه‌بندی‌شده و نقش‌های مخالف نیز به تخت خوان، سرداری و سرپا خوان تقسیم می‌شوند.
https://ana.press/fa/news/865191
#دانشگاه_آزاد_اسلامی_اصفهان
گمان عموم بر این است که هنر تعزیه‌خوانی مختص به نمایش کشیدن وقایع عاشور بوده؛ اما حقیقت این است که این آیین دارای نسخ اجرایی فراوان و گسترده در مورد بسیاری از وقایع بوده که از ابتدای آفرینش و از زمان حضرت آدم(ع) تا امامان شیعه و پس از آن را در برگرفته که بعضی شمار این نسخ را تا حدود یک هزار و ۲۰۰ نسخه نیز بر شمرده‌اند.
اما مهم‌تر از زمان پیدایش و تعداد نسخ آن، نفس این مقوله بوده که به مدد هنر هنرمندان، موسیقی و پوشش و ابزار و آلات تعزیه، توانسته جایی در دل مردم این سرزمین و در فرهنگ این مرزوبوم باز کرده و خود را به‌عنوان جزیی جدایی‌ناپذیر از فرهنگ اسلامی و عزاداری ایرانیان معرفی کرده است.
این هنر کاملاً ایرانی از سال ۲۰۱۰ جزء آثار ناملموس ایرانی و در فهرست جهانی یونسکو به ثبت رسید تا زمینه معرفی بهتر آیین شبیه‌خوانی به جهانیان بیشتر فراهم شود.
برای شناخت بهتر و معرفی این هنر، گفت‌وگویی داشتیم با امیرحسین کریمی رئیس دبیرخانه دانشگاه آزاد اسلامی واحد اصفهان (خوراسگان) که از دوران طفولیت وارد این حوزه شده و در نقش‌های مختلف ظاهر و اجرای هنر داشته که مشروح آن را در ادامه می‌خوانید.
آنا: درباره تعزیه‌خوانی و قدمت آن توضیحاتی ارائه دهید.
کریمی: هنر تعزیه‌خوانی تلفیقی از چند هنر ایرانی مانند نمایش، موسیقی، ادبیات و نقالی بوده که در دنیا در نوع خود بی‌نظیر است. نقش‌های تعزیه به دو دسته موافق و مخالف تقسیم می‌شوند. نقش‌های موافق نیز به امام‌خوان، شهادت خوان، زنانه خوان و بچه خوان طبقه‌بندی‌شده و نقش‌های مخالف نیز به تخت خوان، سرداری و سرپا خوان تقسیم می‌شوند.
https://ana.press/fa/news/865191
#دانشگاه_آزاد_اسلامی_اصفهان
۱۱.۳k
۰۶ شهریور ۱۴۰۲
دیدگاه ها
هنوز هیچ دیدگاهی برای این مطلب ثبت نشده است.