name:they are my reasons part:2۰ تهیونگ: اون خواهرمهههه(بلند)
تهیونگ سمت نامجون رفت و یقه اشو گرفت: میگم نجاتششش بدههههه
همینطور که داشتن دعوا میکردن
ا.ت بلند شد و روی صندلی نشست قطره های عرق از روی صورت ا.ت پایین میومد
جیمین: ا.تتت...خوبی؟ جاییت درد نمیکنه؟؟؟
ا.ت: من ... کجام؟
نامجون و تهیونگ سریع سمت ا.ت رفتن
ا.ت: بابا...چرا من...دوباره اینجام؟؟؟
تهیونگ : ا.ت...منو نگاه کن...منو میشناسی؟(با ترس)
ا.ت: تو...رییس بابامی
تهیونگ: نه نه...منم...تهیونگ
ا.ت:..تهیونگ؟
تهیونگ: اره...برادرت
ا.ت: خودتی؟(با بغض)
تهیونگ: خودمم
تهیونگ محکم ا.ت و بغل کرد و اروم گریه میکرد.
جیمین به نامجون نگاهی انداخت که از ترس و نگرانی بهشون خیره شده بود
( چند ساعت بعد)
جیمین کار داشت برای همین رفت. نامجون بالا سر ا.ت ایستاده بود و ترس تمام وجودشو گرفته بود اینو میتونستی هم از نگاهاش هم از تکون دادن بی وقفه پاهاش فهمید.
تهیونگ: دیگه نمیخواد پیش نامجون زندگی کنی... بیا امشب بریم پیش مامان(با لبخند)
ا.ت لبهاش و از هم فاصله داد تا جواب تهیونگ و بده اما صدای نامجون اول به گوش رسید
نامجون: نه...اون هیچ جایی با تو نمیاد
تهیونگ دستشو روی زانوهاش گذاشت و بلند شد همراهش ا.ت هم بلند شد و سمت نامجون رفت. تهیونگ رو به روی ا.ت و نامجون بود و به نامجون خیره شده بود
تهیونگ: به توچه؟
نامجون: بچه ی منه..من پیداش کردم
تهیونگ: داری مسخرم میکنی(بلند)
نامجون دست ا.ت و گرفت و بیخیال به حرفای تهیونگ سمت در رفت
تهیونگ دست ا.ت و از نامجون جدا کرد و مچ ا.ت و توی دستاش فشار داد
نامجون: چیکار میکنی؟(بلند)
تهیونگ: بچته؟؟؟؟ هه...
نامجون: اون با تو نمیاد...تو چیکارشی؟
نامجون: دختر منم هستتتتت
تهیونگ: از خون تو نیسستتتتتت...تو فقط پیداش کردیییی.. حق ندارییی نزدیک ا.ت بشیییییی(با داد و خنده ی عصبی)
دست تهیونگ با مشت نامجون تو دلش از ا.ت جدا شد
ا.ت: بابااااا... ولش کننننن(با گریه)
نامجون با نگاهی که ازش تنها خشم بیرون میومد به تهیونگ خیره شد : اون... دخترمه...خونم تو رگاشه...تازه پیدداش کردم...بعد از 17 سال...عمرا اگه از دستش بدم
ا.ت با گریه به نامجون خیره شده بود:بابا... خوااهش میکنم ولش کن
نامجون دست ا.ت و کشید و از اونجا بیرون رفت.ا.ت از خواب بلند شد نگاهی به بیرون کرد کاملا تاریک و سرد بود . پاهاشو روی سرامیکای سرد گذاشت کهه باعث شد سرما وجودشو بگیره پتورو برداشت و دور خودش پیچید. نگاهی به ساعت کرد. ساعت سه صبح بود ا.ت سمت پذیرایی رفت و نامجون و روی مبل در حالی که سرشو بین دوتا سرش گذاشت دید.
از پشت سمت نامجون رفت و کنارش نشست . نامجون هیچ تکونی نخورد . همچنان صورتش روی دستاش بود. پنجره باز بود و هوای خونه به سردی دستای نامجون بود . ا.ت پتو رو روی کمر و شونه ی نامجون انداخت و بلند شد که بره
نامجون: میتونم...باهات حرف بزنم؟
ا.ت کنار نامجون نشست و بهش خیره شد : حتما
نامجون سرشو بلند کرد و به ا.ت خیره شد:
دوست داری بری پیش تهیونگ؟
ا.ت: خب...خب..نمیدونم...فکر نکنم
نامجون: پس مامانت ... چی؟...خیلی خوشحال میشه
ا.ت: اون مادرمه...ولی تو بیشتر من و خوشحال میکنی...یه حسی دارم که انگار تا سال پیش نداشتم...انگار هیچوقت حسش نکردم ... مثل اینکه واقعا..بابامی
نامجون: (لبخندی زد)...چون هستم...
#سناریو#تک_پارتی#ویسگون#فن_فیک#تهیونگ#جونگکوک#نامجون#جین#یونگی#جیمین#بی_تی_اس
همینطور که داشتن دعوا میکردن
ا.ت بلند شد و روی صندلی نشست قطره های عرق از روی صورت ا.ت پایین میومد
جیمین: ا.تتت...خوبی؟ جاییت درد نمیکنه؟؟؟
ا.ت: من ... کجام؟
نامجون و تهیونگ سریع سمت ا.ت رفتن
ا.ت: بابا...چرا من...دوباره اینجام؟؟؟
تهیونگ : ا.ت...منو نگاه کن...منو میشناسی؟(با ترس)
ا.ت: تو...رییس بابامی
تهیونگ: نه نه...منم...تهیونگ
ا.ت:..تهیونگ؟
تهیونگ: اره...برادرت
ا.ت: خودتی؟(با بغض)
تهیونگ: خودمم
تهیونگ محکم ا.ت و بغل کرد و اروم گریه میکرد.
جیمین به نامجون نگاهی انداخت که از ترس و نگرانی بهشون خیره شده بود
( چند ساعت بعد)
جیمین کار داشت برای همین رفت. نامجون بالا سر ا.ت ایستاده بود و ترس تمام وجودشو گرفته بود اینو میتونستی هم از نگاهاش هم از تکون دادن بی وقفه پاهاش فهمید.
تهیونگ: دیگه نمیخواد پیش نامجون زندگی کنی... بیا امشب بریم پیش مامان(با لبخند)
ا.ت لبهاش و از هم فاصله داد تا جواب تهیونگ و بده اما صدای نامجون اول به گوش رسید
نامجون: نه...اون هیچ جایی با تو نمیاد
تهیونگ دستشو روی زانوهاش گذاشت و بلند شد همراهش ا.ت هم بلند شد و سمت نامجون رفت. تهیونگ رو به روی ا.ت و نامجون بود و به نامجون خیره شده بود
تهیونگ: به توچه؟
نامجون: بچه ی منه..من پیداش کردم
تهیونگ: داری مسخرم میکنی(بلند)
نامجون دست ا.ت و گرفت و بیخیال به حرفای تهیونگ سمت در رفت
تهیونگ دست ا.ت و از نامجون جدا کرد و مچ ا.ت و توی دستاش فشار داد
نامجون: چیکار میکنی؟(بلند)
تهیونگ: بچته؟؟؟؟ هه...
نامجون: اون با تو نمیاد...تو چیکارشی؟
نامجون: دختر منم هستتتتت
تهیونگ: از خون تو نیسستتتتتت...تو فقط پیداش کردیییی.. حق ندارییی نزدیک ا.ت بشیییییی(با داد و خنده ی عصبی)
دست تهیونگ با مشت نامجون تو دلش از ا.ت جدا شد
ا.ت: بابااااا... ولش کننننن(با گریه)
نامجون با نگاهی که ازش تنها خشم بیرون میومد به تهیونگ خیره شد : اون... دخترمه...خونم تو رگاشه...تازه پیدداش کردم...بعد از 17 سال...عمرا اگه از دستش بدم
ا.ت با گریه به نامجون خیره شده بود:بابا... خوااهش میکنم ولش کن
نامجون دست ا.ت و کشید و از اونجا بیرون رفت.ا.ت از خواب بلند شد نگاهی به بیرون کرد کاملا تاریک و سرد بود . پاهاشو روی سرامیکای سرد گذاشت کهه باعث شد سرما وجودشو بگیره پتورو برداشت و دور خودش پیچید. نگاهی به ساعت کرد. ساعت سه صبح بود ا.ت سمت پذیرایی رفت و نامجون و روی مبل در حالی که سرشو بین دوتا سرش گذاشت دید.
از پشت سمت نامجون رفت و کنارش نشست . نامجون هیچ تکونی نخورد . همچنان صورتش روی دستاش بود. پنجره باز بود و هوای خونه به سردی دستای نامجون بود . ا.ت پتو رو روی کمر و شونه ی نامجون انداخت و بلند شد که بره
نامجون: میتونم...باهات حرف بزنم؟
ا.ت کنار نامجون نشست و بهش خیره شد : حتما
نامجون سرشو بلند کرد و به ا.ت خیره شد:
دوست داری بری پیش تهیونگ؟
ا.ت: خب...خب..نمیدونم...فکر نکنم
نامجون: پس مامانت ... چی؟...خیلی خوشحال میشه
ا.ت: اون مادرمه...ولی تو بیشتر من و خوشحال میکنی...یه حسی دارم که انگار تا سال پیش نداشتم...انگار هیچوقت حسش نکردم ... مثل اینکه واقعا..بابامی
نامجون: (لبخندی زد)...چون هستم...
#سناریو#تک_پارتی#ویسگون#فن_فیک#تهیونگ#جونگکوک#نامجون#جین#یونگی#جیمین#بی_تی_اس
۷.۸k
۳۰ خرداد ۱۴۰۲
دیدگاه ها (۷)
هنوز هیچ دیدگاهی برای این مطلب ثبت نشده است.