خواب ددم که رواست ول روا نست

خواب ديديم که روياست ولي رويا نيست
عمر جز “حسرت ديروز ” و “غم فردا” نيست
هنر عشق فراموشي عمر است ولي
خلق را طاقت پيمودن اين صحرا نيست
اي پريشاني آرام! کجايي اي مرگ؟
در پري خانه ما حوصله غوغا نيست
ما پلنگيم! مگو لکه به پيراهن ماست
مشکل از آينه ي توست! خطا از ما نيست
خلق در چشم تو دل سنگ ولي ما دلتنگ
“لا الهي” هم اگر آمده بي “الا” نيست
موج شوريده دل آشفته ي ماه است ولي
ماه را طاقت آشفتگي دريا نيست