نیازمندی خداوند به شکر بندگان

نیازمندی_خداوند_به_شکر_بندگان
پرسش

❔ خدا چرا به ما تلنگر میزنه ک نعمتهاشو به یاد بیاریم؟ مگه خدا به تشکر کردن ما احتیاج داره؟ چرا خدا مارو از اول در #کمال نهایی قرار نداد ❗ ️❗ ️

💠 #پاسخ💠

👌 شکر نعمت» همان «قدردانی از نعمت» است خواه به زبان باشد یا در عمل، بنابراین «کفران و ناسپاسی» بی‏ اعتنائی به نعمتها و یا تحقیر و تضییع آنها است.

❕ خداوند فرمود ؛

« بخاطر بیاورید هنگامی را که پروردگارتان اعلام داشت که اگر شکرگزاری کنید (نعمت خود را) بر شما خواهم افزود و اگر کفران کنید مجازاتم شدید است » ( ابراهیم 7)

👌 و فرمود ؛ « هر کس شکرکند به سود خویش شکر کرده است وهر کس کفران کند پرودگار من غنی وکریم است.» ( نمل 40)

🔸 ممکن است انسان‏ها در برابر #نعمت‏هایی که به دیگری می‏ بخشند انتظار شکرگزاری داشته باشند، و یا حتّی در بعضی از شرایط به آن نیازمند باشند، خواه نیاز روحی باشد، و یا نیاز به خاطر موقعیت‏های اجتماعی.

❕ ولی بی ‏شک خداوندی که از همگان بی‏ نیاز است و اگر تمام جهانیان کفران کنند، یا کافر شوند گردی بر دامان کبریائیش نمی‏ نشیند، نیازی به شکرگزاری بندگان ندارد، بنابراین این همه تأکید در مسأله شکرگزاری کرده است- همانند سایر
عبادات- نتیجه‏ اش به خود انسان‏ها بازگشت می‏ کند، و اگر کمی دقّت کنیم فلسفه آن روشن می ‏شود.

1⃣کسی که از نعمت‏های پروردگار #قدردانی می‏ کند، خواه در دل باشد یا با زبان یا عمل، نشان می ‏دهد که لایق نعمت است، خداوند حکیم نیز کارش همه جا از روی حکمت است، نه بدون دلیل نعمتی را از کسی می ‏گیرد نه بی ‏دلیل نعمتی را به کسی می ‏بخشد، بنابراین هنگامی که انسان در برابر نعمت‏های او شکرگزاری می‏ کند به زبان حال می‏ گوید من لایق شکر بیشترم و حکمت پروردگار ایجاب می‏ کند نه تنها آن نعمت را بر او پایدار کند بلکه افزون نماید.

🔸 ولی فرد ناسپاس با زبان حال بی‏ لیاقتی خود را عرضه می ‏دارد و حکمت پروردگار ایجاب می ‏کند که نعمت را از او بگیرد و اگر انسان روزی در صف شاکران بود، و روز دیگر به صف کفران کنندگان پیوست خداوند مطابق این تغییر روش با او رفتار می‏ کند. «و این به خاطر آن است که خداوند هیچ نعمتی را که به گروهی داده تغییر نمی‏ دهد جز آنکه آنها خودشان را تغییر دهند، و خداوند شنوا و دانا است». ( انفال 53)

👌 و اگر در آیات و روایات اسلامی شکر سبب دوام نعمت یا افزایش آن شمرده شده دلیلش همین است. در حدیثی امیرمؤمنان علی علیه السلام می ‏فرماید: «بِالشُّکْرِ تَدُومُ النِّعَمُ؛ شکر سبب دوام #نعمت است».

📚 شرح فارسی غرر الحکم ج 3 ص 198

🔸 و در حدیث دیگر می‏ فرماید: «ثَمَرَةُ الشُّکْرِ زِیادَةُ النِّعَمِ؛ ثمره شکر فزونی نعمت است».

📚 همان مدرک ص 328

👌 اضافه بر این هنگامی که روح شکرگزاری در انسان پرورش یابد، از شکر خالق به شکر مخلوق می‏ رسد، و تشکر و سپاسگزاری در برابر خدمات و زحمات مخلوق انگیزه مؤثّری می‏ شود برای حرکت بیشتر در جامعه انسانی و شکوفا شدن استعدادهای خلّاق و #ظرفیت‏های وجودی اشخاص، و در نتیجه جامعه به پیش حرکت می‏ کند.

2⃣شکرگزاری از خالق راهی به سوی معرفت او می‏ گشاید و پیوند انسان را با آفریدگار محکم‏تر می‏ کند . شکرگزاری علاوه بر این که معرفت بخشنده نعمت‏ها را به دنبال دارد، معرفت نعمت را نیز همراه خواهد داشت، چرا که هر قدر نعمت از نظر کیفیّت و کمیّت بالاتر و بیشتر باشد، شکری افزونتر می ‏طلبد، و برای ادای حق شکر منعم، معرفت نعمت ضروری است، و همین معرفت نعمت روز به روز پیوند بندگان را با خدا #محکم‏تر می‏سازد و آتش عشقش را در دل‏ها شعله‏ ورتر می‏کند، و ای بسا این مواهب مادّی آن چنان مواهب معنوی به دنبال داشته باشد که از آن به مراتب برتر و والاتر باشد.

📚 اخلاق درقرآن ج 3 ص 83

#ادامه👇

❔ اما بخش دوم سوال که چرا خداوند جواد و کریم، از آغاز بندگان را کامل نیافرید، تا همگی در جوار قرب او جای گیرند، و از برکات نزدیکی به ذات پاکش بهره‏ ور شوند.

👌 جواب روشنی دارد ، چرا که تکامل انسانی چیزی نیست که بتوان آن را به اجبار آفرید، بلکه راه طولانی و #درازی است که انسانها باید با پای خود آن را طی کنند، و با اراده و تصمیم و افعال اختیاری خویش، طرح آن را بریزند.

🔸 آیا اگر از کسی به اجبار و با زور سرنیزه مبلغ