شروع لذت...

شروع لذت...

ما آدما توی زندگیمون بابت خیلی از مسائل هیجان داریم و میخوایم به چیزای زیادی برسیم.

این هیجانات خیلی وقت ها موجب میشه که ما در زندگی خیلی ضرر کنیم.

مثلا آدم ممکنه هیجان اینو داشته باشه که حتما به درجه دکترا برسه توی دانشگاه. در این مسیر هم ممکنه قید خیلی از موارد ضروری زندگیش رو بزنه و خیلی چیزا رو از دست بده.

خیلی از استرس ها و اضطراب های زندگی ما بر اثر همین هیجانات هست که خیلی وقت ها این هیجانات میشن هیجانات کاذب

حالا ایمان نقشش در زندگی چیه؟

ایمان میاد به انسان میگه عزیزم آروم باش! چه خبرته؟ هیجانات کاذبت رو بریز دور... تو توی دنیا به هرچیزی علاقه داشته باشی محدود هست.

تنها هدفی که نامحدود هست خداوند متعال هست. پس تو فقط دنبال خدا هستی... تو فقط با خدا آرامش میگیری...

هیجانات کاذبت رو بذار کنار...

خب حالا شما بگردید و ببینید توی زندگیتون اسیر چه هیجانات کاذبی هستید؟

هرچقدر تعداد این هیجانات بیشتر باشه معلومه که ایمان آدم ضعیف تره.

اینکه میگن اولیاء الهی ایمانشون خیلی قوی بوده به این معناست که اونها هییییچ هیجان کاذبی ندارند و فقط و فقط خداوند رو موثر در عالم هستی میدونند.

حالا بحث "ایمان" ارتباطش با بحث "نیت نزدیک شدن به خدا" چیه؟

شما هرچقدر کارهاتون و به خصوص مبارزه با نفس هاتون رو با نیت نزدیک شدن به خدا انجام بدید ایمانتون بیشتر میشه.

چطور وقتی یه کودک از پدر و مادرش دور میشه ناآرام میشه و شروع به گریه میکنه؟ تا بچه رو میبری پیش مادرش آروم میشه.

دقیقا وقتی انسان مومن یک قدم به مولای خودش نزدیک میشه آرامش میگیره و اون اطمینان عمیق قلبی براش ایجاد میشه.

بنابراین یکی از مهم ترین اثرات نیت نزدیک شدن به خدا اینه که انسان ایمانش هر لحظه بیشتر میشه... و هر لحظه هیجانات کاذبش کمتر خواهد شد... و دیگه لذت بندگی از این مرحله هست که آغاز میشه...