بسم الله الرحمن الرحيم
بسم الله الرحمن الرحيم
فرازی از ترجمه دعای عرفه :
الهی، چه دارد، آنکه تو را ندارد؟! و چه ندارد، آنکه تو را دارد؟!
قطعاً کسی که جز تو چیز دیگری پسندد زیان زده است، و زیانکار است آنکه از درگاه تو دور گردد!
آدمیان چگونه امید به دیگران دارند حال آنکه تو احسانت را قطع ننموده ای؟!
چگونه دست نیاز رو به دیگری دارند در حالیکه تو به شیوۀ خویش عطا بخشی؟!
ای آنکه به دوستانش، شیرینی اُنس را می چشاند و آن ها نیز تملق گویان در برابرش می ایستند!
ای آنکه جامه های شکوه و هیبت را بر تن دوستدارانش میکند و آنها نیز استغفارکنان در برابرش می ایستند!
تو خود قبل از هر اهل ذکری، ذاکری! تو قبل از آنکه هر پرستنده ای رو سوی تو آرد احسان می کنی!
الهی مرا به رحمتت طلب کن تا به تو واصل گردم مرا به منّ خویش جذب خود کن تا رو سوی تو آرم.
الهی از تو قطع امید نکنم هرچند نافرمانی ات کرده باشم! مرا آنچنان کن که ترسم از تو زایل نشود هرچند طاعتت نموده باشم!
تمامی عوالم هستی مرا به سوی تو رانده است و علم و آگاهی ام به کرم بی انتهایت مرا به درگاه تو انداخته است.
الهی چگونه نومید گردم در حالیکه تو امید منی! و چگونه خوار شوم در حالیکه تکیهام به توست!
الهی چگونه عزّت جویم در حالیکه در ذلت یادم کرده ای؟! و چگونه عزّت نجویم در حالیکه مرا به خود بستهای؟!
الهی چگونه دست نیاز به سویت نیاورم حال آنکه تو در میان نیازمندان ساکنم نموده ای؟! و چگونه به درگاهت آورم در حالیکه تو به واسطه بخششات بی نیازم کردهای؟!
این تویی که هیچ معبودی جز تو نیست.
تو خود را به هر چیزی شناسانده ای و چیزی نیست که تو را نشناسد!
این تویی که خود را در تمامی وجود به من شناسانده ای! من تو را آشکارا در همه چیز دیده ام! تو در هر چیزی عیانی!
ای کسی که بر بخشایشگری خود ثابت و پابرجایی و عرش در نادیده ذات توست!
این تویی که آثار را با آثار دیگر محو میکنی! و اغیار و نامحرمان را به واسطۀ محیطهای نورانی افلاک نابود میسازی!
تو بر هر کاری توانایی و حمداز آن خدای یگانه است!
فرازی از ترجمه دعای عرفه :
الهی، چه دارد، آنکه تو را ندارد؟! و چه ندارد، آنکه تو را دارد؟!
قطعاً کسی که جز تو چیز دیگری پسندد زیان زده است، و زیانکار است آنکه از درگاه تو دور گردد!
آدمیان چگونه امید به دیگران دارند حال آنکه تو احسانت را قطع ننموده ای؟!
چگونه دست نیاز رو به دیگری دارند در حالیکه تو به شیوۀ خویش عطا بخشی؟!
ای آنکه به دوستانش، شیرینی اُنس را می چشاند و آن ها نیز تملق گویان در برابرش می ایستند!
ای آنکه جامه های شکوه و هیبت را بر تن دوستدارانش میکند و آنها نیز استغفارکنان در برابرش می ایستند!
تو خود قبل از هر اهل ذکری، ذاکری! تو قبل از آنکه هر پرستنده ای رو سوی تو آرد احسان می کنی!
الهی مرا به رحمتت طلب کن تا به تو واصل گردم مرا به منّ خویش جذب خود کن تا رو سوی تو آرم.
الهی از تو قطع امید نکنم هرچند نافرمانی ات کرده باشم! مرا آنچنان کن که ترسم از تو زایل نشود هرچند طاعتت نموده باشم!
تمامی عوالم هستی مرا به سوی تو رانده است و علم و آگاهی ام به کرم بی انتهایت مرا به درگاه تو انداخته است.
الهی چگونه نومید گردم در حالیکه تو امید منی! و چگونه خوار شوم در حالیکه تکیهام به توست!
الهی چگونه عزّت جویم در حالیکه در ذلت یادم کرده ای؟! و چگونه عزّت نجویم در حالیکه مرا به خود بستهای؟!
الهی چگونه دست نیاز به سویت نیاورم حال آنکه تو در میان نیازمندان ساکنم نموده ای؟! و چگونه به درگاهت آورم در حالیکه تو به واسطه بخششات بی نیازم کردهای؟!
این تویی که هیچ معبودی جز تو نیست.
تو خود را به هر چیزی شناسانده ای و چیزی نیست که تو را نشناسد!
این تویی که خود را در تمامی وجود به من شناسانده ای! من تو را آشکارا در همه چیز دیده ام! تو در هر چیزی عیانی!
ای کسی که بر بخشایشگری خود ثابت و پابرجایی و عرش در نادیده ذات توست!
این تویی که آثار را با آثار دیگر محو میکنی! و اغیار و نامحرمان را به واسطۀ محیطهای نورانی افلاک نابود میسازی!
تو بر هر کاری توانایی و حمداز آن خدای یگانه است!
۷۸۰
۲۴ تیر ۱۴۰۳
دیدگاه ها
هنوز هیچ دیدگاهی برای این مطلب ثبت نشده است.