سلام آقای یارجان!

سلام آقای یارجان!
حال شما خوب است؟ زندگی بر مراد دلتان پیش میرود؟
خدای نکرده که در این سرمای زمستان، کسالت عارضتان نشده است؟
هوا بدجور کسالت آور است...
ما؟ حال ما؟
ما بدجور سرماخورده ایم...
چند روزی هست تب کرده ایم و افتاده ایم در بستر...
همین دیروز از نماز عشاء تا خود اذان صبح یک کله خوابیدیم.
یکی دوبار فقط بی هوا به عادت همیشگی بیدار شدیم ببینیم چیزی نیاز ندارید که یادمان آمد نیستید...
کمی بغض کردیم و دوباره خوابیدیم...
میدانید آقای یارجان!
فکر نکنید در بحبوحه امتحان و شیفتهای طولانی و سرماخوردگی و چه و چه ما عاشقتان بودن از سرمان میپرد...
نه آقاجان!
عشق شما که هوای توی سر نیست...
خانه کرده کنج دلمان...
ما فقط کمتر دستمان به نوشتن میرود...
اما این دلیل نمیشود دلتنگتان نباشیم و دلتنگی را سحرها روی سجاده زیر لب نجوا نکنیم...
آدم همه اش که بنویسد کم کم از زبانش می افتد...
ما دوستت دارمهایمان را میپیچیم در اصوات و میسپریم به دست باد...
شما هر وقت نسیمی صورتتان را نوازش کرد بدانید دوستت دارمی درونش بیتاب شنیدنِ شماست...
ما را که نخواهید شنید...
لااقل نسیم را بشنوید...
#الهام_جعفری
#ممنوعه
#به_وقت_دلتنگی
#سرماخوردگی_خر_است
#کرونا_یا_سرماخوردگی؟