💠 فراموش نمی کنیم....بخش دوم💠
روزنامه کيهان 1403/03/31
💠 فراموش نمی‌کنیم....💠
بند معروف به اسنپ بک یا مکانیزم ماشه، حتی دست کشورهای نزدیک‌تر به ایران همچون چین و روسیه را نیز برای مقابله با بدعهدی آمریکا بست. چنین توافقی در زمان انعقاد و اجرا با بوق و کرنا از سوی رئیس‌جمهور سابق روحانی و ظریف وزیرخارجه سابق به عنوان اراده الهی و فتح‌الفتوح معرفی و در آن زمان تمام مسئولیت این توافق را به خود منتسب کرده و با نمایان شدن ضعف‌های این توافق در همان سال‌های اولیه، به تدریج آسمان‌ها و زمین و نهادهای مختلف در ایران و افراد مختلف و حتی مجلس که رکن اصلی دموکراسی است به عنوان مقصر معرفی شدند
. برجام به اذعان مدیران دولت روحانی هیچ دستاوردی نداشت. FATF اف‌ای تی اف (گروه ویژه اقدام مالی) یکی دیگر از بهانه‌های دانشمندان روابط بین‌الملل در دولت روحانی بود، آنان در شرایطی که به نقش مخرب این سازوکار در افشای مسیرهای دور زدن تحریم‌ها آگاه بودند مکررا دلیل ناکارآمدی سیاست‌های خود در عرصه سیاست‌های خارجی را عدم پذیرش اف‌ای تی اف از سوی نظام معرفی می‌کردند. مبادلات اقتصادی و مالی ایران در زمان شهید رئیسی نشان داد دولت بهانه‌گیر روحانی، که هیچ برنامه‌ای برای اداره کشور جز برجام نداشت، برای احاله مسئولیت و فرار از پاسخگویی به هر دستاویزی از جمله اف‌ای‌تی‌اف برای جبران شکست‌های خود متوسل می‌شد. دیپلماسی منطقه‌ای دولت روحانی در حالی مدعی کاربلدی در حوزه دیپلماسی بود که در دوران این دولت روابط ایران با همسایگان نه تنها رو افزایش نیافت که چالش‌های جدیدی نیز در این حوزه به وجود آمد. در کنار این موضوع، دولت یازدهم و دوازدهم نتوانست هیچ‌کدام از گره‌های سیاست خارجی ایران از جمله روابط خدشه دار شده با عربستان را باز کند. دیپلماسی هوشمندانه شهید رئیسی و شهید امیرعبداللهیان و تلقی همسایگان از این دولت به عنوان دوست، باعث بازگشایی روابط ایران و عربستان و همچنین توسعه روابط ایران با دیگر همسایگان شد. شاهکار ژنرال‌های دولت قبل در موضوع جریمه ایران در پرونده گازی ترکمنستان یکی از خاص‌ترین دستاوردهای دولت روحانی، سومدیریت و اشتباهات مدیران وزارت نفت در این دولت در موضوع سواپ گازی با ترکمنستان بود که منجر به جریمه چند میلیارد دلاری کشور در این حوزه شد. ژنرال‌های نفتی دولت قبل تا حدی در این موضوع بی‌لیاقتی خود را نشان دادند که حتی فردی مثل ظریف که خود در ضرر به منافع ملی صاحب سبک است، به عملکرد مدیران وزارت نفت انتقاد کرد. توتال اعتماد ساده‌لوحانه دولت روحانی و عشق ابدی آنان به غرب باعث شد که ایران در پرونده کرسنت به محکومیت میلیارد دلاری محکوم و در برابر خدعه و بدعهدی توتال برای بار دوم هیچ اقدامی صورت نگرفت. در زمان وزارت ژنرال زنگنه، شرکت توتال پس از گرفتن اطلاعات ذی قیمت و سری از ایران، از اجرای قرارداد خود در حوزه پارس جنوبی شانه خالی کرد و عجیب این که در قرارداد توتال، حتی پیش‌بینی امکان شکایت و اخذ خسارت هم نشده بود. نمونه مزمن دیگر، قرارداد فروش بیست‌ساله گاز با شرکت اماراتی کرسنت در دولت خاتمی است که با مداخله دلالان و پورسانت بگیران و به زیان مطلق ایران بسته شد و استنکاف از اجرای آن و کاهلی در پیگیری حقوقی ماجرا، به محکومیت ایران به پرداخت خسارتی هنگفت انجامید. زنگنه تنها وزیر نفتی هم در دنیاست که برای بار دوم به یک شرکت کلاهبردار اروپایی به نام توتال، اعتماد کرد و توافق کرد و اطلاعات محرمانه (پارس جنوبی) را به آن شرکت داد، بی‌آنکه توافق کاغذی اجرائی شود یا درباره عهدشکنی قبلی و فعلی، غرامتی از توتال اخذ شود! دولت روحانی، به واسطه عقد قراردادی یکطرفه و بی‌پشتوانه با شرکت توتال، وعده توسعه میدان گازی در پارس جنوبی (مشترک با قطر) را داد و حال آنکه این شرکت فرانسوی پیش از این یک‌بار دیگر در دوره دولت غربگرای دیگری عهدشکنی کرده بود. افزایش دو برابری تحریم‌ها محمد جواد ظریف در سخنان جدید خود مدعی این شد که گرچه دولت روحانی کشور را با دو برابر تحریم نسبت به روز آخر دولت دهم تحویل داد ولی این رقم در دوران آیت‌الله رئیسی به 1000 تحریم رسید. ظریف مهارت عجیبی در کتمان قسمت مهم واقعیات و توسل به بخشی از موضوع دارد. وی به این اشاره نکرد که دولت روحانی با یگانه شعار ارتباط با دنیا (بخوانید غرب و آمریکا) و با شعار رفع تحریم برسر کار آمد و نهایتا در آخرین روز هشت سال فعالیت خود کشور را با تحریم‌های شدید‌تر تحویل داد
💠 فراموش نمی‌کنیم....💠
بند معروف به اسنپ بک یا مکانیزم ماشه، حتی دست کشورهای نزدیک‌تر به ایران همچون چین و روسیه را نیز برای مقابله با بدعهدی آمریکا بست. چنین توافقی در زمان انعقاد و اجرا با بوق و کرنا از سوی رئیس‌جمهور سابق روحانی و ظریف وزیرخارجه سابق به عنوان اراده الهی و فتح‌الفتوح معرفی و در آن زمان تمام مسئولیت این توافق را به خود منتسب کرده و با نمایان شدن ضعف‌های این توافق در همان سال‌های اولیه، به تدریج آسمان‌ها و زمین و نهادهای مختلف در ایران و افراد مختلف و حتی مجلس که رکن اصلی دموکراسی است به عنوان مقصر معرفی شدند
. برجام به اذعان مدیران دولت روحانی هیچ دستاوردی نداشت. FATF اف‌ای تی اف (گروه ویژه اقدام مالی) یکی دیگر از بهانه‌های دانشمندان روابط بین‌الملل در دولت روحانی بود، آنان در شرایطی که به نقش مخرب این سازوکار در افشای مسیرهای دور زدن تحریم‌ها آگاه بودند مکررا دلیل ناکارآمدی سیاست‌های خود در عرصه سیاست‌های خارجی را عدم پذیرش اف‌ای تی اف از سوی نظام معرفی می‌کردند. مبادلات اقتصادی و مالی ایران در زمان شهید رئیسی نشان داد دولت بهانه‌گیر روحانی، که هیچ برنامه‌ای برای اداره کشور جز برجام نداشت، برای احاله مسئولیت و فرار از پاسخگویی به هر دستاویزی از جمله اف‌ای‌تی‌اف برای جبران شکست‌های خود متوسل می‌شد. دیپلماسی منطقه‌ای دولت روحانی در حالی مدعی کاربلدی در حوزه دیپلماسی بود که در دوران این دولت روابط ایران با همسایگان نه تنها رو افزایش نیافت که چالش‌های جدیدی نیز در این حوزه به وجود آمد. در کنار این موضوع، دولت یازدهم و دوازدهم نتوانست هیچ‌کدام از گره‌های سیاست خارجی ایران از جمله روابط خدشه دار شده با عربستان را باز کند. دیپلماسی هوشمندانه شهید رئیسی و شهید امیرعبداللهیان و تلقی همسایگان از این دولت به عنوان دوست، باعث بازگشایی روابط ایران و عربستان و همچنین توسعه روابط ایران با دیگر همسایگان شد. شاهکار ژنرال‌های دولت قبل در موضوع جریمه ایران در پرونده گازی ترکمنستان یکی از خاص‌ترین دستاوردهای دولت روحانی، سومدیریت و اشتباهات مدیران وزارت نفت در این دولت در موضوع سواپ گازی با ترکمنستان بود که منجر به جریمه چند میلیارد دلاری کشور در این حوزه شد. ژنرال‌های نفتی دولت قبل تا حدی در این موضوع بی‌لیاقتی خود را نشان دادند که حتی فردی مثل ظریف که خود در ضرر به منافع ملی صاحب سبک است، به عملکرد مدیران وزارت نفت انتقاد کرد. توتال اعتماد ساده‌لوحانه دولت روحانی و عشق ابدی آنان به غرب باعث شد که ایران در پرونده کرسنت به محکومیت میلیارد دلاری محکوم و در برابر خدعه و بدعهدی توتال برای بار دوم هیچ اقدامی صورت نگرفت. در زمان وزارت ژنرال زنگنه، شرکت توتال پس از گرفتن اطلاعات ذی قیمت و سری از ایران، از اجرای قرارداد خود در حوزه پارس جنوبی شانه خالی کرد و عجیب این که در قرارداد توتال، حتی پیش‌بینی امکان شکایت و اخذ خسارت هم نشده بود. نمونه مزمن دیگر، قرارداد فروش بیست‌ساله گاز با شرکت اماراتی کرسنت در دولت خاتمی است که با مداخله دلالان و پورسانت بگیران و به زیان مطلق ایران بسته شد و استنکاف از اجرای آن و کاهلی در پیگیری حقوقی ماجرا، به محکومیت ایران به پرداخت خسارتی هنگفت انجامید. زنگنه تنها وزیر نفتی هم در دنیاست که برای بار دوم به یک شرکت کلاهبردار اروپایی به نام توتال، اعتماد کرد و توافق کرد و اطلاعات محرمانه (پارس جنوبی) را به آن شرکت داد، بی‌آنکه توافق کاغذی اجرائی شود یا درباره عهدشکنی قبلی و فعلی، غرامتی از توتال اخذ شود! دولت روحانی، به واسطه عقد قراردادی یکطرفه و بی‌پشتوانه با شرکت توتال، وعده توسعه میدان گازی در پارس جنوبی (مشترک با قطر) را داد و حال آنکه این شرکت فرانسوی پیش از این یک‌بار دیگر در دوره دولت غربگرای دیگری عهدشکنی کرده بود. افزایش دو برابری تحریم‌ها محمد جواد ظریف در سخنان جدید خود مدعی این شد که گرچه دولت روحانی کشور را با دو برابر تحریم نسبت به روز آخر دولت دهم تحویل داد ولی این رقم در دوران آیت‌الله رئیسی به 1000 تحریم رسید. ظریف مهارت عجیبی در کتمان قسمت مهم واقعیات و توسل به بخشی از موضوع دارد. وی به این اشاره نکرد که دولت روحانی با یگانه شعار ارتباط با دنیا (بخوانید غرب و آمریکا) و با شعار رفع تحریم برسر کار آمد و نهایتا در آخرین روز هشت سال فعالیت خود کشور را با تحریم‌های شدید‌تر تحویل داد
۲.۴k
۳۰ خرداد ۱۴۰۳
دیدگاه ها
هنوز هیچ دیدگاهی برای این مطلب ثبت نشده است.