پارت۸۹

مردی که پشت سرم بود خواست بازومو بگیره که سریع دستمو کشیدم و با غیض نگاهش کردم.
اروم وارد اتاق شدم و نزدیک شایان ایستادم.اتاق کوچیکی بود با پنجره ای که نرده هاش خیلی به هم نزدیک بودن.اتاق کاملا خالی بود!
لبخند از لب مهران پاک نمیشد.لحظه ای لباشو به هم فشار داد و سرشو تکون داد
_سخنرانی خوبی بود افرین!...خب پس ترجیح میدی بمیری...باشه...
از اتاق بیرون رفت و قبل از اینکه در بسته شه گفت
_زیاد معطلت نمیکنم...
به محض اینکه در بسته شد پشت صندلی شایان نشستم و طناباشو به سختی باز کردم.خیلی سفت بسته بودن.دور دستاش رد افتاده بود.روبروش نشستم و طناب دور پاشو هم باز کردم.ولی انگار به خاطر همون طنابا روی صندلی مونده بود.انقدر حالش بد بود که وقتی طناب باز شد به طرفی خم شد.سریع گرفتمش و اجازه ندادم بیفته.نگران نگاهش کردم و زیرلب گفتم
_باهات چیکار کردن...
به سختی لباشو تکون داد و گفت
_مینو...
اما زخم دور لبش باز شد و صورتش از درد جمع شد.گفتم
_لازم نیست چیزی بگی...
_خیلی متاسفم...
چیزی نگفتم...درسته خیلی از اتفاقا تقصیر اون بود ولی این انتخاب من بود...
چند لحظه بعد در باز شد.سرمو برگردوندم و با دیدن مهران که اسلحه به دست وارد شد، ایستادم.
_خب...کجا بودیم؟