سرزمینِ من ؛

سرزمینِ من ؛
مرزهایِ قوسدارِ اندام توست ..
به جغرافیایی ؛
که با ظریفترین خطوطِ منحنی
کرانه ها یِ تنت را
نانوشته بر پیکرم ترسیم کرده ام ..
که آفرینشِ تندیسِ قامتت
طبیعتی ست وحشی و بکر
و من روزی ؛
در وطنِ سرکِشِ خویش
کشته میشوم ..
و در عمقِ اقلیمِ پیکره ات
به خاک سپرده خواهم شد ..