بسم الله الرحمن الرحیم
12 - و البته لقمان را حکمت دادیم که: خدا را سپاس دار و هر که سپاس دارد، تنها به سود خود سپاس می‌دارد، و هر کس کفران کند، البته خدا بی‌نیاز ستوده است
13 - و هنگامی که لقمان به پسر خود در حالی که او را پند می‌داد، گفت: ای پسرک من! به خدا شرک مورز که به راستی شرک، ظلم بزرگی است
14 - و ما به انسان در حق پدر و مادرش سفارش کردیم مادرش او را با ضعف روزافزون حمل کرد، و دوران شیرخوارگی او در دو سال است [سفارش کردیم] که شکرگزار من و پدر و مادرت باش که سر انجام [همه] به سوی من است
15 - و اگر آن دو سعی کنند که تو چیزی را که بدان علم نداری شریک من انگاری، فرمان ایشان مبر، و در دنیا با آنها به نیکی معاشرت کن و راه کسی را پیروی کن که به من روی می‌آورد و [سر انجام]، بازگشت شما به سوی من است، پس شما را بدانچه می‌کردید آگاه می‌سازم
16 - ای پسرک من! اگر [عمل تو] هموزن دانه خردلی و در درون صخره‌ای یا در آسمان‌ها یا در زمین باشد، خدا آن را می‌آورد همانا خدا بس دقیق و آگاه است
17 - ای پسرک من! نماز را برپا دار و به معروف وادار و از منکر بازدار، و بر آسیبی که [در این راه] به تو رسد صبر کن بی‌تردید این [صبوری] از کارهای استوار است [که اراده‌ی قوی می‌خواهد]
18 - و از مردمان [به نخوت] رخ بر متاب، و در زمین به تکبر راه مرو، که خدا هیچ خود پسند مغروری را دوست نمی‌دارد
19 - و در راه رفتن خود میانه‌رو باش، و از صدای خود بکاه، که بدترین بانگ‌ها بانگ خران است
13 - و هنگامی که لقمان به پسر خود در حالی که او را پند می‌داد، گفت: ای پسرک من! به خدا شرک مورز که به راستی شرک، ظلم بزرگی است
14 - و ما به انسان در حق پدر و مادرش سفارش کردیم مادرش او را با ضعف روزافزون حمل کرد، و دوران شیرخوارگی او در دو سال است [سفارش کردیم] که شکرگزار من و پدر و مادرت باش که سر انجام [همه] به سوی من است
15 - و اگر آن دو سعی کنند که تو چیزی را که بدان علم نداری شریک من انگاری، فرمان ایشان مبر، و در دنیا با آنها به نیکی معاشرت کن و راه کسی را پیروی کن که به من روی می‌آورد و [سر انجام]، بازگشت شما به سوی من است، پس شما را بدانچه می‌کردید آگاه می‌سازم
16 - ای پسرک من! اگر [عمل تو] هموزن دانه خردلی و در درون صخره‌ای یا در آسمان‌ها یا در زمین باشد، خدا آن را می‌آورد همانا خدا بس دقیق و آگاه است
17 - ای پسرک من! نماز را برپا دار و به معروف وادار و از منکر بازدار، و بر آسیبی که [در این راه] به تو رسد صبر کن بی‌تردید این [صبوری] از کارهای استوار است [که اراده‌ی قوی می‌خواهد]
18 - و از مردمان [به نخوت] رخ بر متاب، و در زمین به تکبر راه مرو، که خدا هیچ خود پسند مغروری را دوست نمی‌دارد
19 - و در راه رفتن خود میانه‌رو باش، و از صدای خود بکاه، که بدترین بانگ‌ها بانگ خران است
۴.۷k
۱۹ آذر ۱۴۰۰
دیدگاه ها (۸)
هنوز هیچ دیدگاهی برای این مطلب ثبت نشده است.