تفسیر قرآن
بِسْمِ اللهِ الرَّحْمنِ الرَّحِيم
روز خود را با تفکر و تعمق در آیات قرآن شروع کنیم دوست عزیز برای بهره مندی هرچه بهتر لطفاً هرروز مطالعه آیات و تفسیر آن را دنبال کنید
ترجمه و تفسیر آیه به آيه سوره قصص
آیه 61
اعوذ بالله من الشیطان الرجیم
أَفَمَن وَعَدْنَاهُ وَعْداً حَسَناً فَهُوَ لَاقِيهِ كَمَن مَّتَّعْنَاهُ مَتَاعَ الْحَيَاةِ الدُّنْيَا ثُمَّ هُوَ يَوْمَ الْقِيَامَةِ مِنَ الْمُحْضَرِينَ (61)
ترجمه :
پس آيا كسى كه به او وعده اى نيكو داده ايم و او آن را خواهد ديد، مانند كسى است كه او را از بهره زندگى دنيا بهره مند ساختيم (و) سپس او در روز قيامت از احضارشدگان (براى حساب و جزا) خواهد بود؟!
نکته ها:
اين آيه در ادامه آيات قبل، پيرامون كسانى است كه به خاطر حفظ زندگانى دنيا، بر كفر باقى ماندند.
وعده اى كه در اين آيه به آن اشاره گرديده، همان وعده اى است كه در آيات مختلف قرآن به اهل ايمان و عمل صالح داده شده است، از جمله آيه نهم سوره مائده: «وَعَدَ اللّهُ الّذين آمنوا و عملوا الصالحاتِ لهم مغفرةٌ و أجرٌ عظيم».
مخالفان پيامبر اكرم صلى الله عليه وآله در صدر اسلام، افراد مرفّه و كامياب بوده اند.
پیام‌ها :
- وعده هاى الهى و پاداش هاى اخروى، هم بزرگ است و هم نيكو. «وعداً حسنا» (كلمه «وَعداً» كه با تنوين آمده، اشاره به بزرگى امر و كلمه «حسناً» نشان از نيكويى دارد.)
- وعده هاى الهى، قطعى و مسلّم است. «وعدناه ...فهو لاقيه»
- شيوه مقايسه، از بهترين اسلوب هاى تبليغ و تربيت است. «أفمَن وعَدناه... كمَن متّعناه» (كسانى كه وعده هاى الهى را دريافت مى كنند، قابل مقايسه با ديگران نيستند)
- توفيق بهره گيرى از متاع دنيا نيز به دست خداست. «متّعناه»
- كاميابى دنيوى، نشانه آسودگى اُخروى نيست. «متّعناه... من المحضرين»
- بهره مندى هاى دنيوى، حساب و كتاب دارد. «متّعناه... من المحضرين»
حضرت على عليه السلام مى فرمايد: «فى حلالها حساب و فى حرامها عقاب»(93) در حلال دنيا حساب و در حرام آن عقاب است.
- كاميابى غافلانه، احضار ذليلانه اُخروى در پى دارد. «من المحضرين» آرى در لذّتى كه پايانش آتش است، خيرى نيست.
93) نهج البلاغه، خطبه 82.
روز خود را با تفکر و تعمق در آیات قرآن شروع کنیم دوست عزیز برای بهره مندی هرچه بهتر لطفاً هرروز مطالعه آیات و تفسیر آن را دنبال کنید
ترجمه و تفسیر آیه به آيه سوره قصص
آیه 61
اعوذ بالله من الشیطان الرجیم
أَفَمَن وَعَدْنَاهُ وَعْداً حَسَناً فَهُوَ لَاقِيهِ كَمَن مَّتَّعْنَاهُ مَتَاعَ الْحَيَاةِ الدُّنْيَا ثُمَّ هُوَ يَوْمَ الْقِيَامَةِ مِنَ الْمُحْضَرِينَ (61)
ترجمه :
پس آيا كسى كه به او وعده اى نيكو داده ايم و او آن را خواهد ديد، مانند كسى است كه او را از بهره زندگى دنيا بهره مند ساختيم (و) سپس او در روز قيامت از احضارشدگان (براى حساب و جزا) خواهد بود؟!
نکته ها:
اين آيه در ادامه آيات قبل، پيرامون كسانى است كه به خاطر حفظ زندگانى دنيا، بر كفر باقى ماندند.
وعده اى كه در اين آيه به آن اشاره گرديده، همان وعده اى است كه در آيات مختلف قرآن به اهل ايمان و عمل صالح داده شده است، از جمله آيه نهم سوره مائده: «وَعَدَ اللّهُ الّذين آمنوا و عملوا الصالحاتِ لهم مغفرةٌ و أجرٌ عظيم».
مخالفان پيامبر اكرم صلى الله عليه وآله در صدر اسلام، افراد مرفّه و كامياب بوده اند.
پیام‌ها :
- وعده هاى الهى و پاداش هاى اخروى، هم بزرگ است و هم نيكو. «وعداً حسنا» (كلمه «وَعداً» كه با تنوين آمده، اشاره به بزرگى امر و كلمه «حسناً» نشان از نيكويى دارد.)
- وعده هاى الهى، قطعى و مسلّم است. «وعدناه ...فهو لاقيه»
- شيوه مقايسه، از بهترين اسلوب هاى تبليغ و تربيت است. «أفمَن وعَدناه... كمَن متّعناه» (كسانى كه وعده هاى الهى را دريافت مى كنند، قابل مقايسه با ديگران نيستند)
- توفيق بهره گيرى از متاع دنيا نيز به دست خداست. «متّعناه»
- كاميابى دنيوى، نشانه آسودگى اُخروى نيست. «متّعناه... من المحضرين»
- بهره مندى هاى دنيوى، حساب و كتاب دارد. «متّعناه... من المحضرين»
حضرت على عليه السلام مى فرمايد: «فى حلالها حساب و فى حرامها عقاب»(93) در حلال دنيا حساب و در حرام آن عقاب است.
- كاميابى غافلانه، احضار ذليلانه اُخروى در پى دارد. «من المحضرين» آرى در لذّتى كه پايانش آتش است، خيرى نيست.
93) نهج البلاغه، خطبه 82.
۱.۸k
۰۹ اسفند ۱۳۹۹
دیدگاه ها (۱)
هنوز هیچ دیدگاهی برای این مطلب ثبت نشده است.