فرهاد پنجم یا فرهادک (اشک پانزدهم) یا فرهات (پارتی: 𐭐𐭓𐭇𐭕-

فرهاد پنجم یا فرهادک (اشک پانزدهم) یا فرهات (پارتی: 𐭐𐭓𐭇𐭕-Frahāt، یونانی باستان: Φραάτης-Phraátēs ) (۲پ. م تا ۵م) پانزدهمین شاه ایران از خاندان اشکانی است. او پس از مسموم کردن پدرش فرهاد چهارم به کمک مادر رومی خود ملکه موزا و همراه وی به طور مشترک بر تخت سلطنت نشست و به همراه مادرش به رتق و فتق امور پرداختدر سکه‌های فرهاد پنجم صورت وی و مادرش هر دو دیده می‌شود. از سکه‌های مزبور چنین استنباط می‌شود که سلطنت او از ۲ ق. م. تا ۴ م. بود و مورخان هم غالباً همین سال‌ها را یاد کرده‌اند. اشکانیان از فرهادک ناراضی بودند و یکی از جهات نارضایتی مزبور این بود که او از ارمنستان صرف نظر کرد، در صورتی که از زمان مهرداد دوم دولت پارت نظر خاصی به این کشور داشت و می‌خواست آن را مانند سنگری در مقابل روم در تحت نفوذ خود نگاه دارد. به جهات گوناگون وضع فرهادک در ایران مشکل شد و سرانجام شورشی برضد وی روی داد و پس از زدوخورد مختصری، بزرگان و نجبای کشور او را از شاهی برداشتند. واقعهٔ مهم زمان او، تولد عیسی مسیح بود.

در سال ۱ میلادی ملکه موزا به پسرش فرهاد گفت: اگر اشکانی دست از ارمنستان نکشد این جنگ ادامه خواهد یافت. در همین سالها پیمان‌نامه فرهاد پنجم با امپراتوری روم منعقد گردید. به موجب این پیمان قوای اشکانی از ارمنستان دست‌کشیده و عقب‌نشینی کردند. در سال ۴ پس از میلاد، فرهادک و مادرش پس از برکناری توسط اشراف اشکانی به روم گریختند و ارد سوم را به عنوان پادشاه تاج‌گذاری کردند.