بسم الله الرحمن الرحيم
بسم الله الرحمن الرحيم
پاسخ قسمت سوم :
يَوْمَئِذٍ لَا تَنْفَعُ الشَّفَاعَةُ إِلَّا مَنْ أَذِنَ لَهُ الرَّحْمَنُ وَرَضِيَ لَهُ قَوْلًا - در آن روز شفاعت هيچكس سودی نمیبخشد، جز كسی كه خداوند رحمان به او اجازه داده و از گفتار او راضی است.(سوره طه آیه 109)
این، اجازه شفاعت است، اما این که آنان چه کسانی را شفاعت کنند، در اختیار خودشان می‌باشد و البته کسانی را شفاعت می‌کنند که خداوند متعال از این که مورد شفاعت قرار گیرند، راضی است؛ لذا ما از آنان می‌خواهیم که لطفاً ما را نیز مشمول شفاعت خود قرار دهید.
در امر شفاعت، گاه از خداوند متعال مسئلت می‌نماییم که به ما توفیق دهد تا مورد شفاعت اهل بیت علیهم السلام قرار گیریم، یعنی اجازه دهد که آنان ما را شفاعت نمایند، چنان که در ذکر سجدۀ زیارت عاشورا از خداوند منّان مسئلت می‌نماییم: اللّٰهُمَّ ارْزُقْنِي شَفاعَةَ الْحُسَيْنِ يَوْمَ الْوُرُودِ - خدایا شفاعت حسین را در روز ورود به قبر و برزخ و قیامت روزی من گردان.
سپس، با علم به این که خداوند کریم به آن بزرگواران اجازۀ شفاعت داده است،به خودشان عرض می‌کنیم:حال که اجازۀ شفاعت دارید، مرا نیز شفاعت نمایید؛ چنان که در زیارت قبر مطهر امیر المؤمنین علیه السلام، می‌گوییم: يَسْأَلُكَ أَنْ تَشْفَعَ لَهُ إِلَى اللَّهِ فِي قَضَاءِ حَاجَتِهِ وَ نُجْحِ طَلِبَتِهِ فِي الدُّنْيَا وَ الْآخِرَةِ - ازتو درخواست مىكند كه او زائر و روی آورنده به قبرت را نزد خدا شفاعت كنى بر قضاء حوايج و انجام مقاصدش در دنيا و آخرت .
فَإِنَّ لَكَ عِنْدَ اللَّهِ الْجَاهَ الْعَظِيمَ وَ الشَّفَاعَةَ الْمَقْبُولَةَ .. .- كه همانا تو را نزد خدا جاه و منزلت بزرگ است و شفاعت تو مقبول واقع می‌شود.
یا در دعای توسل، تک اهل عصمت علیهم را نام می‌بریم، آنان را می‌خوانیم و می‌گوییم:
يَا سَيِّدَنا وَمَوْلَانَا إِنَّا تَوَجَّهْنا وَاسْتَشْفَعْنا وَتَوَسَّلْنا بِكَ إِلَى اللّٰهِ وَقَدَّمْناكَ بَيْنَ يَدَيْ حَاجاتِنا، يَا وَجِيهاً عِنْدَ اللّٰهِ اشْفَعْ لَنا عِنْدَ اللّٰه - ای آقا و مولای ما، به تو رو آوردیم و تو را شفیع قرار دادیم و به سوی خدا به تو متوسل شدیم و تو را پیش روی حاجاتمان نهادیم، ای آبرومند نزد خدا، برای ما نزد خدا شفاعت کن.
بنابراین، فرق است بین دعا و درخواست، با اذن یا اجازه؛ لذا پس از صدور اجازه، رویکرد و درخواست نیز لازم است؛ چنان که خداوند متعال، نه تنها اذن داده، بلکه امر نموده که علم بیاموزیم، اما باید نزد معلم برویم و از او بخواهیم که ما را تعلیم دهد.لذا از یک سو، از خداوند منّان می‌خواهیم که اجازه دهد مورد شفاعت قرار گیریم،(پایان)( ص 1)
پاسخ قسمت سوم :
يَوْمَئِذٍ لَا تَنْفَعُ الشَّفَاعَةُ إِلَّا مَنْ أَذِنَ لَهُ الرَّحْمَنُ وَرَضِيَ لَهُ قَوْلًا - در آن روز شفاعت هيچكس سودی نمیبخشد، جز كسی كه خداوند رحمان به او اجازه داده و از گفتار او راضی است.(سوره طه آیه 109)
این، اجازه شفاعت است، اما این که آنان چه کسانی را شفاعت کنند، در اختیار خودشان می‌باشد و البته کسانی را شفاعت می‌کنند که خداوند متعال از این که مورد شفاعت قرار گیرند، راضی است؛ لذا ما از آنان می‌خواهیم که لطفاً ما را نیز مشمول شفاعت خود قرار دهید.
در امر شفاعت، گاه از خداوند متعال مسئلت می‌نماییم که به ما توفیق دهد تا مورد شفاعت اهل بیت علیهم السلام قرار گیریم، یعنی اجازه دهد که آنان ما را شفاعت نمایند، چنان که در ذکر سجدۀ زیارت عاشورا از خداوند منّان مسئلت می‌نماییم: اللّٰهُمَّ ارْزُقْنِي شَفاعَةَ الْحُسَيْنِ يَوْمَ الْوُرُودِ - خدایا شفاعت حسین را در روز ورود به قبر و برزخ و قیامت روزی من گردان.
سپس، با علم به این که خداوند کریم به آن بزرگواران اجازۀ شفاعت داده است،به خودشان عرض می‌کنیم:حال که اجازۀ شفاعت دارید، مرا نیز شفاعت نمایید؛ چنان که در زیارت قبر مطهر امیر المؤمنین علیه السلام، می‌گوییم: يَسْأَلُكَ أَنْ تَشْفَعَ لَهُ إِلَى اللَّهِ فِي قَضَاءِ حَاجَتِهِ وَ نُجْحِ طَلِبَتِهِ فِي الدُّنْيَا وَ الْآخِرَةِ - ازتو درخواست مىكند كه او زائر و روی آورنده به قبرت را نزد خدا شفاعت كنى بر قضاء حوايج و انجام مقاصدش در دنيا و آخرت .
فَإِنَّ لَكَ عِنْدَ اللَّهِ الْجَاهَ الْعَظِيمَ وَ الشَّفَاعَةَ الْمَقْبُولَةَ .. .- كه همانا تو را نزد خدا جاه و منزلت بزرگ است و شفاعت تو مقبول واقع می‌شود.
یا در دعای توسل، تک اهل عصمت علیهم را نام می‌بریم، آنان را می‌خوانیم و می‌گوییم:
يَا سَيِّدَنا وَمَوْلَانَا إِنَّا تَوَجَّهْنا وَاسْتَشْفَعْنا وَتَوَسَّلْنا بِكَ إِلَى اللّٰهِ وَقَدَّمْناكَ بَيْنَ يَدَيْ حَاجاتِنا، يَا وَجِيهاً عِنْدَ اللّٰهِ اشْفَعْ لَنا عِنْدَ اللّٰه - ای آقا و مولای ما، به تو رو آوردیم و تو را شفیع قرار دادیم و به سوی خدا به تو متوسل شدیم و تو را پیش روی حاجاتمان نهادیم، ای آبرومند نزد خدا، برای ما نزد خدا شفاعت کن.
بنابراین، فرق است بین دعا و درخواست، با اذن یا اجازه؛ لذا پس از صدور اجازه، رویکرد و درخواست نیز لازم است؛ چنان که خداوند متعال، نه تنها اذن داده، بلکه امر نموده که علم بیاموزیم، اما باید نزد معلم برویم و از او بخواهیم که ما را تعلیم دهد.لذا از یک سو، از خداوند منّان می‌خواهیم که اجازه دهد مورد شفاعت قرار گیریم،(پایان)( ص 1)
۶۴۸
۲۸ تیر ۱۴۰۳
دیدگاه ها (۲)
هنوز هیچ دیدگاهی برای این مطلب ثبت نشده است.