💠 طوفان «دروغ» با هدف تشکیل دولت سوم روحانی.....ادامه💠
💠اینستکس نمادی از دریای بی پایان سهل اندیشی برجامیون💠
ظریف احتمالا فراموش کرده است که قبل تر عنوان داشت که بعد از 20 ماه نمی توانیم حتی یک حساب بانکی در انگلیس افتتاح کنیم؛
او احتمالا با فراموشی خود خواسته، نمی خواهد به یاد آورد که هنگام شرکت در کنفرانس امنیتی مونیخ در مسیر بازگشت، اروپایی ها به هواپیمای وی به بهانه تحریم، بنزین ندادند و در نهایت با ورود وزارت دفاع آلمان، یک باک بنزین به هواپیمای حامل او داده شد تا امیرکبیر خودخوانده بتواند به تهران برگردد؛
ظریف نمی خواهد به یاد آورد که احتمالا دولت دیگری غیر از روحانی در اوج ماه عسل برجام، ابوطالبی معاون سیاسی دفتر رئیس جمهور را به عنوان نامزد نمایندگی ایران در سازمان ملل معرفی کردند ولی دولت اوباما و نه دولت ترامپ، وی را با برچسب تروریسم مورد توهین قرار داد و حاضر به اعطای ویزا به وی نشد.
احتمالا در دوره مدیریت دولت و وزیر خارجه دیگری بود که تحریم های ویزا (تهدید بازرگانان سفر کننده به ایران)، سیسادا و آیسا را در دوره اجرای برجام و در دولت اوباما، به ناف شان بستند؛ اما آن دولت و وزیر خارجه، به جای مطالبه حقوق برجامی ایران، حاضر شد بر سر بسته های توهین آمیز موسوم به اس پی وی و اینستکس (فروش محدود نفت به طرف سوم، در ازای دریافت غذا و دارو از اروپا!) مذاکره کند و با این حال، طرف اروپایی همان تعهد را هم نپذیرد.
احتمالا دولت دیگری بود که وزیر نفت و رئیس سازمان برنامه اش می گفتند (با وجود برجام) حتی یک قطره نفت هم نمی توانند بفروشند.
ظریف سخنان حسن روحانی درباره عدم توانایی در فروش حتی 500 هزار بشکه نفت در ماه های پایانی دولت دوازدهم را فراموش کرده است.
وی همچنین سوال سناتور تد کروز از بلینکن درباره چگونگی شکست سیاست اجماع سازی علیه تحریم نفت ایران و افزایش فروش نفت ایران از 300 هزار بشکه به 2 میلیون بشکه را فراموش کرده و همچنین هیچ اشاره ای به اذعان وزیر خارجه آمریکا به شکست تحریم ها نمی کند.
متاسفانه آقای ظریف سعی بر فراموشی خودخواسته دارد. وی تجربه تلخ توافق بروکسل و بیانیه سعدآباد و اذعان روحانی به کلاهی که اروپایی بر سر تیم مذاکره کننده ایران گذاشتند را فراموش کرده است
روزنامه کیهان / چهارشنبه ۳۰ خرداد ۱۴۰۳، / شماره ۲۳۶۰۵
ظریف احتمالا فراموش کرده است که قبل تر عنوان داشت که بعد از 20 ماه نمی توانیم حتی یک حساب بانکی در انگلیس افتتاح کنیم؛
او احتمالا با فراموشی خود خواسته، نمی خواهد به یاد آورد که هنگام شرکت در کنفرانس امنیتی مونیخ در مسیر بازگشت، اروپایی ها به هواپیمای وی به بهانه تحریم، بنزین ندادند و در نهایت با ورود وزارت دفاع آلمان، یک باک بنزین به هواپیمای حامل او داده شد تا امیرکبیر خودخوانده بتواند به تهران برگردد؛
ظریف نمی خواهد به یاد آورد که احتمالا دولت دیگری غیر از روحانی در اوج ماه عسل برجام، ابوطالبی معاون سیاسی دفتر رئیس جمهور را به عنوان نامزد نمایندگی ایران در سازمان ملل معرفی کردند ولی دولت اوباما و نه دولت ترامپ، وی را با برچسب تروریسم مورد توهین قرار داد و حاضر به اعطای ویزا به وی نشد.
احتمالا در دوره مدیریت دولت و وزیر خارجه دیگری بود که تحریم های ویزا (تهدید بازرگانان سفر کننده به ایران)، سیسادا و آیسا را در دوره اجرای برجام و در دولت اوباما، به ناف شان بستند؛ اما آن دولت و وزیر خارجه، به جای مطالبه حقوق برجامی ایران، حاضر شد بر سر بسته های توهین آمیز موسوم به اس پی وی و اینستکس (فروش محدود نفت به طرف سوم، در ازای دریافت غذا و دارو از اروپا!) مذاکره کند و با این حال، طرف اروپایی همان تعهد را هم نپذیرد.
احتمالا دولت دیگری بود که وزیر نفت و رئیس سازمان برنامه اش می گفتند (با وجود برجام) حتی یک قطره نفت هم نمی توانند بفروشند.
ظریف سخنان حسن روحانی درباره عدم توانایی در فروش حتی 500 هزار بشکه نفت در ماه های پایانی دولت دوازدهم را فراموش کرده است.
وی همچنین سوال سناتور تد کروز از بلینکن درباره چگونگی شکست سیاست اجماع سازی علیه تحریم نفت ایران و افزایش فروش نفت ایران از 300 هزار بشکه به 2 میلیون بشکه را فراموش کرده و همچنین هیچ اشاره ای به اذعان وزیر خارجه آمریکا به شکست تحریم ها نمی کند.
متاسفانه آقای ظریف سعی بر فراموشی خودخواسته دارد. وی تجربه تلخ توافق بروکسل و بیانیه سعدآباد و اذعان روحانی به کلاهی که اروپایی بر سر تیم مذاکره کننده ایران گذاشتند را فراموش کرده است
روزنامه کیهان / چهارشنبه ۳۰ خرداد ۱۴۰۳، / شماره ۲۳۶۰۵
۱.۷k
۰۲ تیر ۱۴۰۳
دیدگاه ها (۱)
هنوز هیچ دیدگاهی برای این مطلب ثبت نشده است.