ﻫﻴﭻ ﮐﺲ ﻭﻳﺮﺍﻧﻴﻢ ﺭﺍ ﺣﺲ ﻧﮑﺮﺩ... ﻭﺳﻌﺖ ﺗﻨﻬﺎﺋﻴﻢ ﺭﺍ ﺣﺲ ﻧﮑﺮﺩ... ﺩﺭ ﻣﻴﺎﻥ ﺧﻨﺪﻩ ﻫﺎﻱ ﺗﻠﺦ ﻣﻦ... ﮔﺮﻳﻪ ﭘﻨﻬﺎﻧﻴﻢ ﺭﺍ ﺣﺲ ﻧﮑﺮﺩ... ﺩﺭ ﻫﺠﻮﻡ ﻟﺤﻈﻪ ﻫﺎﻱ ﺑﻲ ﮐﺴﻲ... ﺩﺭﺩ ﺑﻲ ﮐﺲ ﻣﺎﻧﺪﻧﻢ ﺭﺍ ﺣﺲ ﻧﮑﺮﺩ... ﺁﻥ ﮐﻪ ﺑﺎ ﺁﻏﺎﺯ ﻣﻦ ﻣﺎﻧﻮﺱ ﺑﻮﺩ... ﻟﺤﻈﻪ ﭘﺎﻳﺎﻧﻴﻢ ﺭﺍ ﺣﺲ ﻧﮑﺮﺩ
دیدگاه ها (۱)
هنوز هیچ دیدگاهی برای این مطلب ثبت نشده است.