بسم الله الرحمن الرحيم
بسم الله الرحمن الرحيم
پاسخ قسمت اول :
آیا هیچ استدلال عقلی، برای خودداری از بندگی خالصانه و عبادت او آنگونه که خودش فرموده و اطاعت از پروردگار عالم یافته‌اید؟! همین که کسی او را بشناسد و به او ایمان آورد، برترین استدلال عقلی برای عبادت و اطاعت اوست؛ و البته که چگونگی بندگی، عبادت، دعا و مناجات را باید خودش بیاموزد.
آیا برای فلاح و رسیدن به پاداش، راه کاری جز آن چه خودش تبیین نموده و فرموده، وجود دارد؟! اینها همه استدلال های عقلی می‌باشند.
این که برای شما از دیرباز پرسش‌هایی در موضوعات گوناگون مطرح بوده، بسیارطبیعی والبته خوب و لازم است. پرسش‌های متفاوت،دربارۀ هر موضوعی که آدمی درآن تفکر نماید، مطرح می شوند و انسان تا زنده است و عقلش سالم است، پرسش دارد. به قول مرحوم آیت الله علامه جعفری، حیات معقول، یعنی انسان عاقل سؤال دارد،پس کسی که سؤال ندارد، عقل ندارد (نقل به مضمون.)
اما مهم این است که هر کسی چقدر برای یافتن پاسخ‌های صحیح به پرسش های اساسی‌اش تلاش می‌نماید؟
فرض نمایید که در مورد نماز، تلاوت قرآن مجید و ثواب آنها، پرسش‌هایی برای شما پیش آمده، حالا چقدر مطالعه نموده‌اید که اصلاً نماز چیست یا ثواب یعنی چه؟ آیا خداوند متعال از ما خواسته که رو به قبله بایستیم، حرکاتی انجام دهیم و الفاظی را در فضا منتشر نماییم، و به آن پاداش می‌دهد؟!
نماز - اگر چه در فارسی به این عبادتی که انجام آن در پنج نوبت واجب است نماز گفته می‌شود، اما نماز، یعنی نیایش و یک واژۀ عام می‌باشد و به نیایش بُت یا هر چیزی دیگری نیز اطلاق می‌شود.
در ادبیات قرآنی، این عبادت صلاة نام دارد که معنای وسیع و گویایی دارد.
صلاة و صلوات و صِله ... همه از ریشه صلّ و به معنای صدا کردن و وصل شدن می‌باشند. چنان که در توصیف مؤمنان، بدون هیچ اشاره به امر خاصی، فرمود:وَالَّذِينَ يَصِلُونَ مَا أَمَرَ اللَّهُ بِهِ أَنْ يُوصَلَ وَيَخْشَوْنَ رَبَّهُمْ وَيَخَافُونَ سُوءَ الْحِسَابِ - و آنان كه آنچه را خدا به پيوستنش وصل شدنش فرمان داده مىپيوندند و از پروردگار شان مى‌ترسند و از سختى حساب بيم دارند.(سوره رعد آیه 21)(ادامه دارد...)
پاسخ قسمت اول :
آیا هیچ استدلال عقلی، برای خودداری از بندگی خالصانه و عبادت او آنگونه که خودش فرموده و اطاعت از پروردگار عالم یافته‌اید؟! همین که کسی او را بشناسد و به او ایمان آورد، برترین استدلال عقلی برای عبادت و اطاعت اوست؛ و البته که چگونگی بندگی، عبادت، دعا و مناجات را باید خودش بیاموزد.
آیا برای فلاح و رسیدن به پاداش، راه کاری جز آن چه خودش تبیین نموده و فرموده، وجود دارد؟! اینها همه استدلال های عقلی می‌باشند.
این که برای شما از دیرباز پرسش‌هایی در موضوعات گوناگون مطرح بوده، بسیارطبیعی والبته خوب و لازم است. پرسش‌های متفاوت،دربارۀ هر موضوعی که آدمی درآن تفکر نماید، مطرح می شوند و انسان تا زنده است و عقلش سالم است، پرسش دارد. به قول مرحوم آیت الله علامه جعفری، حیات معقول، یعنی انسان عاقل سؤال دارد،پس کسی که سؤال ندارد، عقل ندارد (نقل به مضمون.)
اما مهم این است که هر کسی چقدر برای یافتن پاسخ‌های صحیح به پرسش های اساسی‌اش تلاش می‌نماید؟
فرض نمایید که در مورد نماز، تلاوت قرآن مجید و ثواب آنها، پرسش‌هایی برای شما پیش آمده، حالا چقدر مطالعه نموده‌اید که اصلاً نماز چیست یا ثواب یعنی چه؟ آیا خداوند متعال از ما خواسته که رو به قبله بایستیم، حرکاتی انجام دهیم و الفاظی را در فضا منتشر نماییم، و به آن پاداش می‌دهد؟!
نماز - اگر چه در فارسی به این عبادتی که انجام آن در پنج نوبت واجب است نماز گفته می‌شود، اما نماز، یعنی نیایش و یک واژۀ عام می‌باشد و به نیایش بُت یا هر چیزی دیگری نیز اطلاق می‌شود.
در ادبیات قرآنی، این عبادت صلاة نام دارد که معنای وسیع و گویایی دارد.
صلاة و صلوات و صِله ... همه از ریشه صلّ و به معنای صدا کردن و وصل شدن می‌باشند. چنان که در توصیف مؤمنان، بدون هیچ اشاره به امر خاصی، فرمود:وَالَّذِينَ يَصِلُونَ مَا أَمَرَ اللَّهُ بِهِ أَنْ يُوصَلَ وَيَخْشَوْنَ رَبَّهُمْ وَيَخَافُونَ سُوءَ الْحِسَابِ - و آنان كه آنچه را خدا به پيوستنش وصل شدنش فرمان داده مىپيوندند و از پروردگار شان مى‌ترسند و از سختى حساب بيم دارند.(سوره رعد آیه 21)(ادامه دارد...)
۱۹۸
۰۴ آبان ۱۴۰۳
دیدگاه ها
هنوز هیچ دیدگاهی برای این مطلب ثبت نشده است.