دلنوشته رمضان

‌ #دلنوشته_رمضان
سحر سیزدهم....

✍ ضیافتت، به نیمه اش، نزدیک می شود...
و ما، غرق در بوسه های مداوم توییم ...

❄️نمیدانم چقدر مهمان خوبی بوده ایم؟
اما، به لبخند های بی همتایت قسم...؛ تو شاهکارترین میزبان عالمی...

❄️چنان ندیده، میخری... که گویی میان ما و تو... هیچ نقطه تاریکی..جلوه نکرده است...

❄️شرمنده چشمان توام... ؛ دلبرم
اذن مناجات که می دهی، با خودم می اندیشم... چرا باز هم، به رویم آغوش گشوده است...؟
من بارها این سوال را با خودم تکرار کرده ام....؛
مگر چقدر می توان، ندید گرفت...
مگر چقدر می توان، بخشید...
مگر چقدر می توان، ندیده خرید....؟؟

❣نام "ستار "، تو، حصن حصین من است...خداااا
و عقل ناچیز من هنووووز، از ستاریت، تو، انگشت به دهان مانده است!!!

❄️ندید گرفتن هایت چنان مرا دلباخته ات کرده، که تصور جاماندن از آغوشت نیز، نابودم می کند...

❄️این رمضان، برای سرکشیدن اسم های تو، سحرخیز شده ام...
مرا به خودت، شبیه می کنی، دلبر رعنا قد من؟

❄️قنوت امشبم، بال درآورده است... به نام نامی "ستار" تو....

❣مرا... مثل خودت...به "ندیدن" عادت بده...؛
یا ستار.... یا ستار.... یا ستار.....


یا ستار العیوب
#جامانده

سید پیمان موسوی طباطبایی