شعر در وصف اردیبهشت

شعر در وصف اردیبهشت
چه سبز است وزیباست اردیبهشت
به هر کوچه غوغاست اردیبهشت
شب وروز آن خوش بود چون بهشت
نه سرما نه گرماست اردیبهشت
زمین سبزوخرم هوا دلپذیر
عجب فصل بی تاست اردیبهشت
به چشم بصیرت اگر بنگری
رخ یار پیداست اردیبهشت
هوایش در ایران ندارد نظیر
زمینش فریباست اردیبهشت
به صحرا ودشت وخیابان وباغ
پراز عطر گل هاست اردیبهشت
بود مست انسان زدیدارگل
شقایق چه شیدا ست اردیبهشت
قتاری وبلبل همه نغمع خوان
جهان غرق آورست اردیبهشت
شود تازه روح بشراز نسیم
فرحبخش دنیاست اردیبهشت
نوازش دهد قلب هر خسته را
طبیب دل ماست اردیبهشت
اگر زنده باشد زسر زنده رود
در این شهر برجاست اردیبهشت
جوان می شود هر که نیکو بود دل پیر برناست اردیبهشت