کوچه های خلوت و خاموش💔

کوچه ها خلوت و خاموش شب از جامۀ ظلمت شده چون صحن عزا خانه سیه‌پوش، تو گویی همه چیز و همه کس گشته فراموش ، نه مانده شبحی پیش دو چشمی، نه صدایی رسد از کوچه خلوت زده بر گوش ، چرا، می‌شنوم تک تک پا و شبحی را نگرم می‌رسد از دور، یکی مرد که پوشیده رخ و از رخ مستور، به هر کوچۀ تاریک دهد نور، گمان می‌کنم این مرد کلیم‌الله آن کوچه بُوَد، آه ببینید کجا می‌رود و چیست ورا نیت و منظور؟

رِیحانَـةُ الحُسَین