🔰وحشت پادوهای آمریکا و اسرائیل از مجازات اشرار جنایتکار بخش سوم....🔰
روزنامه کيهان 1401/09/20
💠 وحشت پادوهای آمریکا و اسرائیل از مجازات اشرار جنایتکار _ بخش سوم....💠
بازندگان سیاسی به گمان خود می‌توانند با شعله‌ور کردن اغتشاشات و افزایش فشار و چانه‌زنی با نظام به بهانه ضرورت تغییر و یا طرح آشتی ملی، نسخه سیاسی پیچیده تا فتنه‌گران و خائنان به اریکه قدرت بازگردند. هفته گذشته روزنامه ابتکار در یادداشتی به قلم محمدعلی وکیلی، نماینده اصلاح‌طلب مجلس دهم به بهانه تأکید بر ضرورت «تغییر» نوشت: «اساساً تغییر تنها سلاح و ابزارِ بقاست. سال‌هاست که عده‌ای ضرورت تغییر را فریاد می‌زنند و البته توسط بخش کاتولیک نظام این شعار تعبیر به براندازی می‌شود و طبیعتاً مدعیان تغییر نیز متهم به براندازی می‌شوند و بعضاً تاوان‌های سنگین داده‌اند....
نقطه شروع می‌تواند اعلان آشتی ملی ازمحمدخاتمی تا شیخ علی‌اکبر ناطق نوری از گوگوش تا سروش و اعلان عفو عمومی برای تمام کسانی که مرتکب حق‌الناس نشده باشند و...» آسیاب به نوبت دشمنان خارجی برای به زانو درآوردن نظام اسلامی ایران به اغتشاشگران کف خیابانی نیاز دارند و طیف کینه‌توزی از مدعیان اصلاحات که این روزها با غربی‌ها هم‌کاسه شده‌اند برای فشار سیاسی و فعال کردن اقدامات رادیکالی محتاج آشوبگران هستند. بر همین اساس است که آنها که ضرب‌المثل «آسیاب به نوبت» را به‌خوبی می‌دانند این روزها به گوشه‌ای خزیده و به هراس افتاده‌اند که مبادا محاکمه و دادرسی یقه آنها را بگیرد و فتنه جدید در نطفه خفه شود. نکته دیگری که نباید از آن غافل شد بی‌اعتنایی مدعیان اصلاحات به شهادت مردمی است که مظلومانه قربانی اغتشاشات اخیر شدند. کدام منطق و عقل سلیمی می‌پذیرد که مأمور پلیس را به آتش بکشند، طلبه بسیجی را در خیابان شکنجه کنند، و گلوی محافظ امنیت را پاره کنند، به مسجد و مقدسات توهین کنند، زنان محجبه را کتک زده و چادر از سر آنان بکشند، خانه مردم را که زن و بچه در آن بودند به آتش بکشانند و... ولی صدایی از اصلاح‌طلبان درنیاید؟ مگر حجم خباثت‌ها و خیانت‌های آشوبگران و حامیان خارجی و داخلی آنها را می‌توان نادیده گرفت و به سیاسی‌کاری و شیطنت‌های رسانه‌ای و طرح مسائلی مانند اینکه «جوان 23 ساله‌ای را زود اعدام کردند» فروکاست؟ سؤالی که در افکار عمومی مطرح بود این است که چرا اصلاح‌طلبان در قبال سرعت و شدت وحشی‌گری‌های سازمان‌یافته خیابانی اعتراضی نکردند و تیتر نزدند؟ چرا در قبال اقدامات جنایتکاران و رسانه‌های ضدانقلاب سکوت و حتی در مقاطعی همراهی کردند؟ نکته دیگر آنکه قوه قضائیه و متصدیان حوزه امنیتی و پلیسی کشور نبایستی تحت تأثیر فضای روانی و فشار رسانه‌ای پادوهای داخلی دشمن قرار گیرد چه آنکه کوتاه آمدن در برابر آشوبگران و اغتشاشگران یعنی راه باز کردن برای کسانی که می‌خواهند ایران را ویران کنند. تعلل جایز نیست لازم به ذکر است که در قوانین جزایی کشور به‌طور مشخص جرائم علیه اشخاص، اموال و امنیت ملی و مجازات آنها (اعم از مباشر و معاون) تعریف و تصریح شده است، از سویی دکترین و اصول حقوقی و جزایی هم نه‌فقط در ایران بلکه در مکاتب حقوقی جهان بر مجازات خیانتکاران و مجرمان امنیتی صحه می‌گذارند و همچنین افکار عمومی به‌ویژه ملت غیور و انقلابی ایران که برای این کشور و این نظام، شهید داده و امنیت از مهم‌ترین مطالبات آنهاست، خواستار مجازات اشد آشوبگران هستند. بنابراین تعلل در مجازات آشوبگران جایز نیست و نباید تحت تأثیر شگردهای رسانه‌ای و ادعاهای حقوق بشری ناقضان اصلی حقوق بشر گرفت. نظام جمهوری اسلامی براساس اصول دادرسی عادلانه در فرآیند قانونی و دادگاه صالح به مجازات‌ها رسیدگی می‌کند ناقضان اصلی حقوق بشر و کسانی مانند ابوارّه که خبرنگار را تکه‌تکه می‌کنند و بدون برگزاری دادگاه معترضان را سر به نیست می‌کنند یا کشورهای عربی که بدون رسیدگی قضایی، با شلیک گلوله در خیابان معترضان را از پای درمی‌آوردند، حق و شایستگی اظهارنظر درخصوص مسائل حقوق بشری را ندارند. وزارت کشور: کوتاه نمی‌آییم میراحمدی، معاون امنیتی و انتظامی وزیر کشور روز گذشته با بیان اینکه اکنون برخی با جنگ روانی و فضا‌سازی‌های رسانه‌ای خود می‌خواهند دستگاه قضا را وادار به عقب‌نشینی در برابر اغتشاشگران کنند، تصریح کرد: این موضوع امکان‌پذیر نیست و این مسیر با قاطعیت ادامه پیدا خواهد کرد.
ادامه در پست بعدی.....
💠 وحشت پادوهای آمریکا و اسرائیل از مجازات اشرار جنایتکار _ بخش سوم....💠
بازندگان سیاسی به گمان خود می‌توانند با شعله‌ور کردن اغتشاشات و افزایش فشار و چانه‌زنی با نظام به بهانه ضرورت تغییر و یا طرح آشتی ملی، نسخه سیاسی پیچیده تا فتنه‌گران و خائنان به اریکه قدرت بازگردند. هفته گذشته روزنامه ابتکار در یادداشتی به قلم محمدعلی وکیلی، نماینده اصلاح‌طلب مجلس دهم به بهانه تأکید بر ضرورت «تغییر» نوشت: «اساساً تغییر تنها سلاح و ابزارِ بقاست. سال‌هاست که عده‌ای ضرورت تغییر را فریاد می‌زنند و البته توسط بخش کاتولیک نظام این شعار تعبیر به براندازی می‌شود و طبیعتاً مدعیان تغییر نیز متهم به براندازی می‌شوند و بعضاً تاوان‌های سنگین داده‌اند....
نقطه شروع می‌تواند اعلان آشتی ملی ازمحمدخاتمی تا شیخ علی‌اکبر ناطق نوری از گوگوش تا سروش و اعلان عفو عمومی برای تمام کسانی که مرتکب حق‌الناس نشده باشند و...» آسیاب به نوبت دشمنان خارجی برای به زانو درآوردن نظام اسلامی ایران به اغتشاشگران کف خیابانی نیاز دارند و طیف کینه‌توزی از مدعیان اصلاحات که این روزها با غربی‌ها هم‌کاسه شده‌اند برای فشار سیاسی و فعال کردن اقدامات رادیکالی محتاج آشوبگران هستند. بر همین اساس است که آنها که ضرب‌المثل «آسیاب به نوبت» را به‌خوبی می‌دانند این روزها به گوشه‌ای خزیده و به هراس افتاده‌اند که مبادا محاکمه و دادرسی یقه آنها را بگیرد و فتنه جدید در نطفه خفه شود. نکته دیگری که نباید از آن غافل شد بی‌اعتنایی مدعیان اصلاحات به شهادت مردمی است که مظلومانه قربانی اغتشاشات اخیر شدند. کدام منطق و عقل سلیمی می‌پذیرد که مأمور پلیس را به آتش بکشند، طلبه بسیجی را در خیابان شکنجه کنند، و گلوی محافظ امنیت را پاره کنند، به مسجد و مقدسات توهین کنند، زنان محجبه را کتک زده و چادر از سر آنان بکشند، خانه مردم را که زن و بچه در آن بودند به آتش بکشانند و... ولی صدایی از اصلاح‌طلبان درنیاید؟ مگر حجم خباثت‌ها و خیانت‌های آشوبگران و حامیان خارجی و داخلی آنها را می‌توان نادیده گرفت و به سیاسی‌کاری و شیطنت‌های رسانه‌ای و طرح مسائلی مانند اینکه «جوان 23 ساله‌ای را زود اعدام کردند» فروکاست؟ سؤالی که در افکار عمومی مطرح بود این است که چرا اصلاح‌طلبان در قبال سرعت و شدت وحشی‌گری‌های سازمان‌یافته خیابانی اعتراضی نکردند و تیتر نزدند؟ چرا در قبال اقدامات جنایتکاران و رسانه‌های ضدانقلاب سکوت و حتی در مقاطعی همراهی کردند؟ نکته دیگر آنکه قوه قضائیه و متصدیان حوزه امنیتی و پلیسی کشور نبایستی تحت تأثیر فضای روانی و فشار رسانه‌ای پادوهای داخلی دشمن قرار گیرد چه آنکه کوتاه آمدن در برابر آشوبگران و اغتشاشگران یعنی راه باز کردن برای کسانی که می‌خواهند ایران را ویران کنند. تعلل جایز نیست لازم به ذکر است که در قوانین جزایی کشور به‌طور مشخص جرائم علیه اشخاص، اموال و امنیت ملی و مجازات آنها (اعم از مباشر و معاون) تعریف و تصریح شده است، از سویی دکترین و اصول حقوقی و جزایی هم نه‌فقط در ایران بلکه در مکاتب حقوقی جهان بر مجازات خیانتکاران و مجرمان امنیتی صحه می‌گذارند و همچنین افکار عمومی به‌ویژه ملت غیور و انقلابی ایران که برای این کشور و این نظام، شهید داده و امنیت از مهم‌ترین مطالبات آنهاست، خواستار مجازات اشد آشوبگران هستند. بنابراین تعلل در مجازات آشوبگران جایز نیست و نباید تحت تأثیر شگردهای رسانه‌ای و ادعاهای حقوق بشری ناقضان اصلی حقوق بشر گرفت. نظام جمهوری اسلامی براساس اصول دادرسی عادلانه در فرآیند قانونی و دادگاه صالح به مجازات‌ها رسیدگی می‌کند ناقضان اصلی حقوق بشر و کسانی مانند ابوارّه که خبرنگار را تکه‌تکه می‌کنند و بدون برگزاری دادگاه معترضان را سر به نیست می‌کنند یا کشورهای عربی که بدون رسیدگی قضایی، با شلیک گلوله در خیابان معترضان را از پای درمی‌آوردند، حق و شایستگی اظهارنظر درخصوص مسائل حقوق بشری را ندارند. وزارت کشور: کوتاه نمی‌آییم میراحمدی، معاون امنیتی و انتظامی وزیر کشور روز گذشته با بیان اینکه اکنون برخی با جنگ روانی و فضا‌سازی‌های رسانه‌ای خود می‌خواهند دستگاه قضا را وادار به عقب‌نشینی در برابر اغتشاشگران کنند، تصریح کرد: این موضوع امکان‌پذیر نیست و این مسیر با قاطعیت ادامه پیدا خواهد کرد.
ادامه در پست بعدی.....
۷.۴k
۲۰ آذر ۱۴۰۱
دیدگاه ها (۳)
هنوز هیچ دیدگاهی برای این مطلب ثبت نشده است.