.

.
نزدیک ترین ستاره به خورشید؛پروکسیما قنطورس یک کوتوله سرخ است.

بر اساس نمودار هرتسپرونگ راسل، یک ستاره کوتوله سرخ ستاره‌ای کوچک، سرد و سرخ‌ رنگ است که در رده اِم یا کا جای می‌گیرد، و غالباً به ستاره‌ ای گفته می‌شود که جرمی کمتر از نصف جرم خورشید داشته باشد (کمتر از ۰٫۰۷۵ جرم خورشید را کوتولهٔ قهوه‌ای گویند) و دمای سطحی آن کمتر از ۳٬۵۰۰ درجه کلوین باشد.

اجرام زیست‌ پذیر اطراف ستاره‌ های کوتوله‌ های قرمز بهترین نامزد برای میزبانی زیست فرازمینی هستند. در واقع بهترین جای کیهان برای یافتن حیات فرازمینی. کوتوله‌ های قرمز فراوان‌ ترین نوع ستاره در جهان هستند و هر یک از آنها احتمالاً دارای سیاره‌ای هستند که در ناحیه زیست‌ پذیرشان قرار گرفته‌است. این ناحیه بهترین شانس برای وجود حیات بیگانه را داراست. کوتوله‌ های قرمز که ستاره‌ های کوتوله M نیز خوانده می‌شوند، بیش از ۵۰ برابر تاریک‌ تر از خورشید بوده و فقط ۷/۵ تا ۱۵ درصد آن جرم دارند. این اجرام کیهانی ۷۸ درصد ستارگان جهان را تشکیل می‌دهند.

فراوانی کوتوله‌ های قرمز دانشمندان را به این فکر واداشت که شاید آنها بهترین مکان برای کشف حیات بیگانه احتمالی باشند. منجمان به طور فزاینده‌ ای در حال کشف سیارات مدارگرد در اطراف این ستاره‌ ها هستند و پژوهش‌ های جدید فضاپیمای کپلر نیز نشان داده دست کم نیمی از این ستارگان، سیارات صخره‌ای دارند که اندازه‌ شان نصف تا چهار برابر زمین است.

دانشمندان دانشگاه کالیفرنیا در لس‌ آنجلس با استفاده از مدل‌ های رایانه‌ ای شکل‌ گیری سیاره‌ای دریافتند کوتوله‌ های قرمز احتمالاً جهان‌ های زمین‌ مانندی را توسعه دهند و این که سیارات موجود در ناحیه زیست‌ پذیر آن‌ها به اندازه کافی برای داشتن آب مایع، گرم هستند. پژوهشگران دریافتند سیاراتی که در نواحی زیست‌ پذیر ستارگان کوتوله قرمز قرار دارند، می‌توانند مقادیر قابل‌ توجهی از آب را انباشت کنند و در واقع هر یک از آنها احتمالاً دارای ۲۵ برابر آب بیشتری نسبت به زمین باشد.