آدمک آخر دنیاست بخند

آدمک آخر دنیاست بخند
آدمک مرگ همین جاست بخند
آن خدایی که بزرگش خواندی
به خدا مثل تو تنهاست بخند
دست خطی که تو را عاشق کرد
شوخی کاغذی ماست بخند
فکر کن درد تو ارزشمند است
فکر کن گریه چه زیباس بخند
صبح فردا به شبت نیست که نیست
تازه انگار که فرداست بخند
آدمک خر نشوی گریه کنی
کل دنیا چو سراب است بخند
آدمک این جا همه بازیگران زندگی
هم همه بازی ست بخند
آن صدایی که تو را وسوسه کرد
صدای ساز و دهل ماست بخند
آدمک غصه نخور غریبه نیست
این زخمه زبان از آشناست بخند
حرف هایی که تو را ویرونه کرد
همگی از دل ما هاست بخند
آدمک گریه نکن زار بخند
عشق بازیچه ی ما هاست بخند
عاشقی که تو را باور می کرد
آدمک اند زرنگ ست بخند
آدمک گشنه پلنگ ست بخند
آن مقامی که به پایش دادی
سر و جان نفرت و ننگ ست بـخند
دستخطی که تو را باطل کرد
زیور و عشق فرنگ ست بخند
فکر کن این همه مال ارزش داشت
آخرش پوچ و جفنگ ست بخند
آن زمانی که بیاید مرگت
تا ابد قبر تو تنگ ست بخند
آدمک جان همه آدم باش
تا نگویند که دو رنگ ست بخند
آدمک گفته ام و می گویم
زندگی الاكلنگ ست بخند
همه حال گر كه تو آن
ته قصه رسید شوق تکرار از نو
حدس شنبه های پوشالی
ته خط یادت هست ؟
مردک قصه ی من خنده بزن
بد شدی، سرد شدی
به گمان طرد شدی
مرگ همین جاست
آدمک آخر دنیاست بخند...

#پویا_سربلند
#دلنوشته#عاشقانه
#ستایش_قلب_سربی
‌‎‌‌‌