پارت۱۱(هر دونفر که فالوم کنن پارت جایزه میدم)

- جيگر کدوم دانشگاه قبول شدي؟ مي خوام ببينم هم دانشگاهي شديم يا نه به ياري خدا؟
بنفشه و شبنم و من هر سه با خشم گفتيم:
- خفه... هري!
اگه وقت ديگه اي بود حتما کلي تفريح مي کرديم ولي تو اون لحظه... بنفشه دستم رو گرفت و گفت:
- خودت فهميدي چي گفتي؟
سرم و تکون دادم و گفتم:
- آره. مي خوام برم. خيلي وقته تو فکرشم.
- ولي... ولي بابات که نمي ذاره.
- مي دونم.
شبنم گفت:
- اگه مي دوني پس چرا اين حرف و مي زني؟
- چون اميدوارم بتونم راضيش کنم.
هر دو با هم گفتن:
- نمي توني!
سري تکون دادم و گفتم:
- به هر قيمتي که شده باشه راضيش مي کنم.
بنفشه بي توجه به حضور شبنم گفت:
- به خاطر قضيه آتوسا بابات عمرا نمي ذاره، حتي اگه خودت و پر پر کني.
شبنم دوست دو سه ساله ي من و بنفشه بود و براي همين هم زياد در جريان اتفاقات خانوادگي ما نبود. به خصوص ماجراي آتوسا که مربوط به شش سال پيش بود؛ ولي بنفشه رو از دبستان مي شناختم. با خانواده اش هم مراوده داشتيم و خوب همديگر رو مي شناختيم. شبنم با گنگي پرسيد:
- آتوسا؟ مگه خواهرت چي کار کرده؟
بنفشه با شرمندگي نگاهم کرد و لبش رو گزيد. برام مهم نبود که شبنم هم قضيه رو بفهمه، براي همين هم دستي سر شونه بنفشه زدم و گفتم:


⭐⭐⭐
انرژی بددددیننن(بوس)