بزرگ تر ه مشوم چشمه

بزرگ تر كه ميشويم چشمه ي
احساس دلمان نيز بزرگ تر ميشود
رها مي كنيم كودكي را
زندگي برايمان شريف تر ميشود
بزرگ تر كه ميشويم.. سيراب ميشود
دل كوچكمان از محبت مادرانمان
و دل مي بنديم به خيابان هاي شلوغ

رضايت مان تكان سري ميشود
و نارضايتي مان خم ابرو..
عجب دوراني بود دوران كودكي..
براي هر چيز جان ميكنديم
حرص ميزديم..اشك مي ريختيم...
بزرگ تر كه شديم قدر آن
روز ها را خوب فهميديم..

......eitaa.........