بسم الله الرحمن الرحيم
بسم الله الرحمن الرحيم
قسمت دوم : نهج البلاغه، نامه 69
اما، آدمی نمی‌تواند تمامی کارهای خوب، درست و به حق را به انجام رساند؛ اما می تواند مواضع ناحق را اتخاذ ننماید، از بدی‌ها دوری کند و کارهای نادرست را انجام ندهد.
همگان نمی‌توانند عالِم، دانشمند و فقیه شوند - همگان نمی‌توانند در جبهه‌های نبرد حق علیه باطل حضور یابند - همگان نمی‌توانند به درماندگان و یتیمان، رسیدگی مالی بنمایند - همگان نمی‌توانند گرسنگان را طعام دهند - چنان که همگان نمی‌توانند به حجّ مشرف گردند و اما همگان می‌توانند شرک نورزند - از باطل حمایت ننمایند - به ظالم کمک نکنند - دروغ نگویند - غیبت نکنند، تهمت نزنند و از گناهان اجتناب ورزند.
فرازهای مذکور در نامۀ امیرالمؤمنین علیه السلام به حارث همدانی، که همه تعلیم و تربیت برای رشد، کمال و سعادت دنیا و آخرت می‌باشد، با وَ احْذَرْ - وَ لا - آغاز شده است، یعنی: نهی، و دستور به پرهیز،دوری و انجام ندادن چرا انسان عاقل و مؤمن، کاری کند که سبب ناخشنودی مسلمانان گردد؟! چرا از ولایت حق رویگردان گردد و به ولایت - سر پرستی طاغوت‌ها گردن نهد؟! چرا از ظالمان حمایت کند، یا به جنایات آنان راضی باشد و یا دست کم سکوت کند؟!و چرا در رفتارهای فردی و اجتماعی، حریم‌ها و حرمت‌ها را بشکند و اخلاق، فرهنگ و امنیّت جامعۀ مسلمین را با مخاطره مواجه سازد؟!
چرا انسان عاقل و مؤمن، در پنهانی کاری کند که خودش از انجام علنی آن در حضور دیگران، شرم دارد؟!
چرا انسان عاقل و مؤمن، کاری کند که اگر از او بپرسند:چرا چنین کردی؟! یا انکار کند و بگوید: نه؛ من چنین نکردم و یا مجبور به عذرخواهی شود؟!
چرا انسان عاقل و مؤمن، هر چه را به صورت مستقیم یا غیر مستقیم - مانند پیام‌های فضای مجازی - شایعات و ... می‌شنود، بدون تحقیق در درستی یا نادرستی آن، برای دیگران بازگو یا منتشر نماید؛ آیا از آثار نامطلوب آن و نیز مؤاخذه در روز حساب نمی‌ترسد؟!
خداوندسبحان درقرآن مجید، خطاب به بندگان مؤمنش که بندگی او را در نظر دارند و قُرب و رضای او را هدف گرفته اند، می‌فرماید: يَا أَيُّهَا الَّذِينَ آمَنُوا إِنْ جَاءَكُمْ فَاسِقٌ بِنَبَإٍ فَتَبَيَّنُواأَنْ تُصِيبُوا قَوْمًابِجَهَالَةٍ فَتُصْبِحُوا عَلَى مَا فَعَلْتُمْ نَادِمِينَ -ای كسانی كه ايمان آورده‌ايد!اگر شخص فاسقی خبری برای شما بياورد در باره آن تحقيق كنيد، مبادا به گروهی از روی نادانی آسيب برسانيد،و بعد از كردۀ خود پشيمان شويد.(سوره حجرات آیه 6)(ادامه دارد...)
قسمت دوم : نهج البلاغه، نامه 69
اما، آدمی نمی‌تواند تمامی کارهای خوب، درست و به حق را به انجام رساند؛ اما می تواند مواضع ناحق را اتخاذ ننماید، از بدی‌ها دوری کند و کارهای نادرست را انجام ندهد.
همگان نمی‌توانند عالِم، دانشمند و فقیه شوند - همگان نمی‌توانند در جبهه‌های نبرد حق علیه باطل حضور یابند - همگان نمی‌توانند به درماندگان و یتیمان، رسیدگی مالی بنمایند - همگان نمی‌توانند گرسنگان را طعام دهند - چنان که همگان نمی‌توانند به حجّ مشرف گردند و اما همگان می‌توانند شرک نورزند - از باطل حمایت ننمایند - به ظالم کمک نکنند - دروغ نگویند - غیبت نکنند، تهمت نزنند و از گناهان اجتناب ورزند.
فرازهای مذکور در نامۀ امیرالمؤمنین علیه السلام به حارث همدانی، که همه تعلیم و تربیت برای رشد، کمال و سعادت دنیا و آخرت می‌باشد، با وَ احْذَرْ - وَ لا - آغاز شده است، یعنی: نهی، و دستور به پرهیز،دوری و انجام ندادن چرا انسان عاقل و مؤمن، کاری کند که سبب ناخشنودی مسلمانان گردد؟! چرا از ولایت حق رویگردان گردد و به ولایت - سر پرستی طاغوت‌ها گردن نهد؟! چرا از ظالمان حمایت کند، یا به جنایات آنان راضی باشد و یا دست کم سکوت کند؟!و چرا در رفتارهای فردی و اجتماعی، حریم‌ها و حرمت‌ها را بشکند و اخلاق، فرهنگ و امنیّت جامعۀ مسلمین را با مخاطره مواجه سازد؟!
چرا انسان عاقل و مؤمن، در پنهانی کاری کند که خودش از انجام علنی آن در حضور دیگران، شرم دارد؟!
چرا انسان عاقل و مؤمن، کاری کند که اگر از او بپرسند:چرا چنین کردی؟! یا انکار کند و بگوید: نه؛ من چنین نکردم و یا مجبور به عذرخواهی شود؟!
چرا انسان عاقل و مؤمن، هر چه را به صورت مستقیم یا غیر مستقیم - مانند پیام‌های فضای مجازی - شایعات و ... می‌شنود، بدون تحقیق در درستی یا نادرستی آن، برای دیگران بازگو یا منتشر نماید؛ آیا از آثار نامطلوب آن و نیز مؤاخذه در روز حساب نمی‌ترسد؟!
خداوندسبحان درقرآن مجید، خطاب به بندگان مؤمنش که بندگی او را در نظر دارند و قُرب و رضای او را هدف گرفته اند، می‌فرماید: يَا أَيُّهَا الَّذِينَ آمَنُوا إِنْ جَاءَكُمْ فَاسِقٌ بِنَبَإٍ فَتَبَيَّنُواأَنْ تُصِيبُوا قَوْمًابِجَهَالَةٍ فَتُصْبِحُوا عَلَى مَا فَعَلْتُمْ نَادِمِينَ -ای كسانی كه ايمان آورده‌ايد!اگر شخص فاسقی خبری برای شما بياورد در باره آن تحقيق كنيد، مبادا به گروهی از روی نادانی آسيب برسانيد،و بعد از كردۀ خود پشيمان شويد.(سوره حجرات آیه 6)(ادامه دارد...)
۴۱۲
۱۰ مهر ۱۴۰۳
دیدگاه ها
هنوز هیچ دیدگاهی برای این مطلب ثبت نشده است.