orchid p6(end)

_چون باید از من بترسی عزیزترین.
جونگکوک بیشتر خجالت کشید چون الان فاصلشون خیلی کم بود. به چشمای خمار هم نگاه میکردند که صدای قدم هایی ب گوش رسید.
+چیکار م...
حرفش با فرود اومدن لب هایی روی لب هاش، قطع شد. چشماش از شدت تعجب و شوک، تا اخرین درجه باز شده بود. نه پسش زد و نه حرکتی کرد... فقط همونطور موند و گذاشت اونا، که افراد خودش بودن بیاند و ببیننشون و با گفتن یه "عاییش" ازونجا برند.. نمیدونست چرا پسش نزد، چرا ولش نکرد و به افرادش بگه اینجاس، چرا یه سیلی نزد بهش..
با حس کردن رفتنشون، تهیونگ لباشو از روی لبای کوکیش برداشت، به چشماش نگاهی انداخت و نگاهش ب گونه های گلگونش برخورد کرد. تکخندی زد و دستشو روی گونش قرار داد و از همون فاصله ی کم، خیره به دو غنچه ی تازه کشف شدش گفت
_بهت نمیومد انقدر خجالتی باشی رابرت.
+ب.. به تو هم نمیومد... انقدر... انقد پرو و بی پروا باشی وی!
لعنتی به لکنتش هنگام خجالتش فرستاد و سرشو پایین انداخت تا بیشتر ازین به چشمای خمارش نگاه نکنه.. لعنتی اون داشت احساس میکرد حالش داره بد میشه!! نکنه.. نکنه به این حس میگن.. تحریک..؟

*مالیشکا: Малишка کلمه ای روسی و به معنای عزیزم است.