ﭼﻨﺎﻥ ﺍﻣﺸﺐ ﻏﺮﯾﺒﻢ ، ﺩﺍﻡ ﻫﺎ ﺭﺍ ﺩﺍﻧﻪ ﻣﯽ ﺑﯿﻨﻢ
ﭼﻨﺎﻥ ﺍﻣﺸﺐ ﻏﺮﯾﺒﻢ ، ﺩﺍﻡ ﻫﺎ ﺭﺍ ﺩﺍﻧﻪ ﻣﯽ ﺑﯿﻨﻢ
ﻣﺴﺎﻓﺮ ﺧﺎﻧﻪ ﻫﺎﯼ ﺷﻬﺮ ﺭﺍ ﭘﺎﯾﺎﻧﻪ ﻣﯽ ﺑﯿﻨﻢ
ﺷﺒﯽ ﮐﻪ ﮔﯿﺴﻮﯾﺖ ﺭﻧﮓ ﺷﺮﺍﺏ ﮐﻬﻨﻪ ﻣﯽ ﮔﯿﺮﺩ
ﺑﻪ ﻫﺮ ﻣﺴﺠﺪ ﮐﻪ ﺩﻗﺖ ﻣﯽ ﮐﻨﻢ ﻣﯿﺨﺎﻧﻪ ﻣﯽ ﺑﯿﻨﻢ
ﺍﮔﺮ ﮐﺎﺳﻪ ، ﺍﮔﺮ ﻓﻨﺠﺎﻥ ، ﺍﮔﺮ ﮐﻮﺯﻩ ، ﺍﮔﺮ ﻟﯿﻮﺍﻥ
ﺗﻤﺎﻡ ﻇﺮﻑ ﻫﺎﯼ ﺧﺎﻧﻪ ﺭﺍ ﭘﯿﻤﺎﻧﻪ ﻣﯽ ﺑﯿﻨﻢ
ﭼﻨﺎﻥ ﺍﺯ ﻋﺸﻖ ﻣﺎﯾﻮﺳﻢ ، ﭼﻨﺎﻥ ﺩﺭﮔﯿﺮ ﮐﺎﺑﻮﺳﻢ
ﮐﻪ ﺣﺘﯽ ﻋﺸﻖ ﻫﺎﯼ ﺳﺎﺩﻩ ﺭﺍ ﺍﻓﺴﺎﻧﻪ ﻣﯽ ﺑﯿﻨﻢ
ﻣﻦ ﺁﻥ ﺷﺎﻫﯿﻦ ﺗﻨﻬﺎﯾﻢ ، ﮐﻪ ﺩﺭ ﺳﺮﻣﺎ ﻭ ﺩﻟﺘﻨﮕﯽ
ﮐﻼﻩ ﭘﺸﻤﯽ ﺻﯿﺎﺩ ﺭﺍ ﻫﻢ ﻻﻧﻪ ﻣﯽ ﺑﯿﻨﻢ
ﻣﻦ ﺩﯾﻮﺍﻧﻪ ﺭﺍ ﯾﮏ ﺷﻬﺮ ﭘﻨﺪ ﻋﻘﻞ ﺩﺍﺩ ﺍﻣﺎ
ﺍﮔﺮ ﻋﺎﻗﻞ ﺷﻮﻡ ﯾﮏ ﺷﻬﺮ ﺭﺍ ﺩﯾﻮﺍﻧﻪ ﻣﯽ ﺑﯿﻨﻢ
ﻣﻦ ﻣﺮﺩﺍﺏ ﺗﻨﻬﺎ ﺑﻌﺪ ﻋﻤﺮﯼ ﻣﻨﺘﻈﺮ ﺑﻮﺩﻥ
ﺗﻮ ﺭﺍ ﺑﺎﯾﺪ ﺑﺒﯿﻨﻢ ﻣﺎﻩ ﻣﻦ ، ﺍﻣﺎ ﻧﻤﯽ ﺑﯿﻨﻢ
ﻣﺴﺎﻓﺮ ﺧﺎﻧﻪ ﻫﺎﯼ ﺷﻬﺮ ﺭﺍ ﭘﺎﯾﺎﻧﻪ ﻣﯽ ﺑﯿﻨﻢ
ﺷﺒﯽ ﮐﻪ ﮔﯿﺴﻮﯾﺖ ﺭﻧﮓ ﺷﺮﺍﺏ ﮐﻬﻨﻪ ﻣﯽ ﮔﯿﺮﺩ
ﺑﻪ ﻫﺮ ﻣﺴﺠﺪ ﮐﻪ ﺩﻗﺖ ﻣﯽ ﮐﻨﻢ ﻣﯿﺨﺎﻧﻪ ﻣﯽ ﺑﯿﻨﻢ
ﺍﮔﺮ ﮐﺎﺳﻪ ، ﺍﮔﺮ ﻓﻨﺠﺎﻥ ، ﺍﮔﺮ ﮐﻮﺯﻩ ، ﺍﮔﺮ ﻟﯿﻮﺍﻥ
ﺗﻤﺎﻡ ﻇﺮﻑ ﻫﺎﯼ ﺧﺎﻧﻪ ﺭﺍ ﭘﯿﻤﺎﻧﻪ ﻣﯽ ﺑﯿﻨﻢ
ﭼﻨﺎﻥ ﺍﺯ ﻋﺸﻖ ﻣﺎﯾﻮﺳﻢ ، ﭼﻨﺎﻥ ﺩﺭﮔﯿﺮ ﮐﺎﺑﻮﺳﻢ
ﮐﻪ ﺣﺘﯽ ﻋﺸﻖ ﻫﺎﯼ ﺳﺎﺩﻩ ﺭﺍ ﺍﻓﺴﺎﻧﻪ ﻣﯽ ﺑﯿﻨﻢ
ﻣﻦ ﺁﻥ ﺷﺎﻫﯿﻦ ﺗﻨﻬﺎﯾﻢ ، ﮐﻪ ﺩﺭ ﺳﺮﻣﺎ ﻭ ﺩﻟﺘﻨﮕﯽ
ﮐﻼﻩ ﭘﺸﻤﯽ ﺻﯿﺎﺩ ﺭﺍ ﻫﻢ ﻻﻧﻪ ﻣﯽ ﺑﯿﻨﻢ
ﻣﻦ ﺩﯾﻮﺍﻧﻪ ﺭﺍ ﯾﮏ ﺷﻬﺮ ﭘﻨﺪ ﻋﻘﻞ ﺩﺍﺩ ﺍﻣﺎ
ﺍﮔﺮ ﻋﺎﻗﻞ ﺷﻮﻡ ﯾﮏ ﺷﻬﺮ ﺭﺍ ﺩﯾﻮﺍﻧﻪ ﻣﯽ ﺑﯿﻨﻢ
ﻣﻦ ﻣﺮﺩﺍﺏ ﺗﻨﻬﺎ ﺑﻌﺪ ﻋﻤﺮﯼ ﻣﻨﺘﻈﺮ ﺑﻮﺩﻥ
ﺗﻮ ﺭﺍ ﺑﺎﯾﺪ ﺑﺒﯿﻨﻢ ﻣﺎﻩ ﻣﻦ ، ﺍﻣﺎ ﻧﻤﯽ ﺑﯿﻨﻢ
۱.۱k
۱۳ مهر ۱۳۹۴
دیدگاه ها (۴)
هنوز هیچ دیدگاهی برای این مطلب ثبت نشده است.