بسم الله الرحمن الرحيم
بسم الله الرحمن الرحيم
پاسخ قسمت دوم :
مخاطب و خوانندۀ آیه، یا اصلاً موحد و مسلمان نیست، که باید ابتدا به اصل دین توحید، معاد و حقانیت، خاتمیت و ... توجه کند، نه به اتمام و اکمال دین در ولایت و امامت؛ و یا مسلمان و اهل قرآن و سنّت رسول اعظم صلوات الله علیه و آله می‌باشد، که هیچ کدام از شیعه و سنّی، در موضوع، دلالت و اهمیت این آیه تردید نکرده‌اند. روایات بسیاری از اکابر اهل سنّت نیز در کتب و منابع معتبر آنها در مورد شأن نزول این آیه آمده است که مطابق دیدگاه اهل تشیع می باشد.
ب)- اگر چه در برخی از تفاسیر مانند تفسیر نمونه، به قرار دادن یک اصل و مقصود مهم در میان مباحث دیگر و از جمله حلال و حرام، برای حفظ آن از دستبرد، حذف و تحریف اشاره شده و درست هم هست؛ اما دقت کنیم که این روش، سیاق، تاکتیک و یا هر چه نامش را بگذاریم چه در آیات قرآنی، چه در احادیث، چه در سایر نوشته‌ها و گفتار های از سوی افراد دیگر و به زبان های دیگر، متداول می‌باشد.
ج)- انسان متشکل از روح و جسم است و امر هدایت نیز شامل هدایت تکوینی = نظام خلقت و هدایت تشریعی = قوانین و احکام که در اسلام منطبق با نظام خلقت است می‌باشد. پس نه تنها هیچ منع و اشکالی ندارد که به هر دو مورد در یک بیان اشاره گردد، بلکه حاکی از تمامیت، کمال و جامعیت می‌باشد و نمونه‌های آن درآیات، احادیث، سایر گزاره‌ها و حتی اشعار نیز بسیار است. چه به صورت مستقیم باشد و چه اشاره و استعاره و ... .
د)- می‌دانیم که بقیة الله، لقب مبارک آخرین حجت الهی، حضرت امام مهدی عجّ الله تعالی فرجه الشریف می‌باشد و می‌دانیم که آیه مبارکۀ - بَقِيَّتُ اللَّهِ خَيْرٌ لَكُمْ إِنْ كُنْتُمْ مُؤْمِنِينَ - در مورد ایشان می‌باشد، اما آیه، پس از دستور تشریعی به رعایت میزان، قسط و کیلو در داد و ستد آمده است، آن هم از قول حضرت شعیب علیه السلام، به امت خودش که در مورد همگان صادق است:
وَيَا قَوْمِ أَوْفُوا الْمِكْيَالَ وَالْمِيزَانَ بِالْقِسْطِ وَلَا تَبْخَسُوا النَّاسَ أَشْيَاءَهُمْ وَلَا تَعْثَوْا فِي الْأَرْضِ مُفْسِدِينَ - و ای قوم من! پیمانه و وزن را با عدالت، تمام دهید! و بر اشیاء و اجناس مردم، عیب نگذارید؛ و از حق آنان نکاهید! و در زمین به فساد نکوشید! (85)
بَقِيَّتُ اللَّهِ خَيْرٌ لَكُمْ إِنْ كُنْتُمْ مُؤْمِنِينَ وَمَا أَنَا عَلَيْكُمْ بِحَفِيظٍ - آنچه خداوند برای شما باقی گذارده از سرمایه‌های حلال، برایتان بهتر است اگر ایمان داشته باشید! و من، پاسدار شما و مأمور بر اجبارتان به ایمان نیستم!(86)(سوره هود آیه 85 و 86)(ادامه دارد...)
پاسخ قسمت دوم :
مخاطب و خوانندۀ آیه، یا اصلاً موحد و مسلمان نیست، که باید ابتدا به اصل دین توحید، معاد و حقانیت، خاتمیت و ... توجه کند، نه به اتمام و اکمال دین در ولایت و امامت؛ و یا مسلمان و اهل قرآن و سنّت رسول اعظم صلوات الله علیه و آله می‌باشد، که هیچ کدام از شیعه و سنّی، در موضوع، دلالت و اهمیت این آیه تردید نکرده‌اند. روایات بسیاری از اکابر اهل سنّت نیز در کتب و منابع معتبر آنها در مورد شأن نزول این آیه آمده است که مطابق دیدگاه اهل تشیع می باشد.
ب)- اگر چه در برخی از تفاسیر مانند تفسیر نمونه، به قرار دادن یک اصل و مقصود مهم در میان مباحث دیگر و از جمله حلال و حرام، برای حفظ آن از دستبرد، حذف و تحریف اشاره شده و درست هم هست؛ اما دقت کنیم که این روش، سیاق، تاکتیک و یا هر چه نامش را بگذاریم چه در آیات قرآنی، چه در احادیث، چه در سایر نوشته‌ها و گفتار های از سوی افراد دیگر و به زبان های دیگر، متداول می‌باشد.
ج)- انسان متشکل از روح و جسم است و امر هدایت نیز شامل هدایت تکوینی = نظام خلقت و هدایت تشریعی = قوانین و احکام که در اسلام منطبق با نظام خلقت است می‌باشد. پس نه تنها هیچ منع و اشکالی ندارد که به هر دو مورد در یک بیان اشاره گردد، بلکه حاکی از تمامیت، کمال و جامعیت می‌باشد و نمونه‌های آن درآیات، احادیث، سایر گزاره‌ها و حتی اشعار نیز بسیار است. چه به صورت مستقیم باشد و چه اشاره و استعاره و ... .
د)- می‌دانیم که بقیة الله، لقب مبارک آخرین حجت الهی، حضرت امام مهدی عجّ الله تعالی فرجه الشریف می‌باشد و می‌دانیم که آیه مبارکۀ - بَقِيَّتُ اللَّهِ خَيْرٌ لَكُمْ إِنْ كُنْتُمْ مُؤْمِنِينَ - در مورد ایشان می‌باشد، اما آیه، پس از دستور تشریعی به رعایت میزان، قسط و کیلو در داد و ستد آمده است، آن هم از قول حضرت شعیب علیه السلام، به امت خودش که در مورد همگان صادق است:
وَيَا قَوْمِ أَوْفُوا الْمِكْيَالَ وَالْمِيزَانَ بِالْقِسْطِ وَلَا تَبْخَسُوا النَّاسَ أَشْيَاءَهُمْ وَلَا تَعْثَوْا فِي الْأَرْضِ مُفْسِدِينَ - و ای قوم من! پیمانه و وزن را با عدالت، تمام دهید! و بر اشیاء و اجناس مردم، عیب نگذارید؛ و از حق آنان نکاهید! و در زمین به فساد نکوشید! (85)
بَقِيَّتُ اللَّهِ خَيْرٌ لَكُمْ إِنْ كُنْتُمْ مُؤْمِنِينَ وَمَا أَنَا عَلَيْكُمْ بِحَفِيظٍ - آنچه خداوند برای شما باقی گذارده از سرمایه‌های حلال، برایتان بهتر است اگر ایمان داشته باشید! و من، پاسدار شما و مأمور بر اجبارتان به ایمان نیستم!(86)(سوره هود آیه 85 و 86)(ادامه دارد...)
۹۰۷
۳۱ مرداد ۱۴۰۳
دیدگاه ها
هنوز هیچ دیدگاهی برای این مطلب ثبت نشده است.